Dwa paszporty

Witajcie w ojczyźnie

Dialog (skecz?) opublikowany w 4 numerze Naszej Gazetki (Zurich), ilustrujący perturbacje na granicy, na które narażony jest Polak z więcej niż jednym obywatelstwem.

Obywatel: Dzień dobry!

Służba: Dzień dobry. Paszporcik poproszę.

Obywatel: Służę uprzejmie, serdecznie.

Służba: O, polski! Przynajmniej jeden, co wie, że trzeba mieć polski. Nie ma pan pojęcia, ile my kłopotu tu z tymi mamy, co wjeżdżają na amerykańskich, szwajcarskich, niemieckich, a potem mówią, że nic nie wiedzieli. Ale pan, jak widzę, jest w porządeczku.

Obywatel: To bardzo mnie cieszy.

Służba: Cel przyjazdu?

Obywatel: Do rodziny. Matkę tu mam i brata.

Służba: Środki finansowe na pobyt pan posiada?

Obywatel: Owszem, jestem w posiadaniu.

Służba: Proszę okazać.

Obywatel: Proszę bardzo.

Służba: Oj!! Karty kredytowe! MasterCard Gold i Visa Gold – znaczy, się powodzi i pan jest wypłacalny?

Obywatel: Owszem.

Służba: A rachuneczki jak pan płaci?

Obywatel: Przepraszam, nie rozumiem pytania; jakie rachuneczki?

Służba: No, te normalne, miesięczne; kartą kredytową?

Obywatel: Nie, rachuneczki to płacę przelewem.

Służba: Znaczy, skąd przelewem?

Obywatel: No normalnie, z konta przelewem.

Służba: Aha, normalnie z konta; a gdzie to konto?

Obywatel: W banku.

Służba: Tak, w banku; a w jakim banku?

Obywatel: Credit Suisse.

Służba: Oddział w Warszawie?

Obywatel: Nie, w Zurychu.

Służba: W Zurychu? A zezwolenie na posiadanie konta za granicą jest?

Obywatel: Przepraszam, nie rozumiem pytania; jakie zezwolenie?

Służba: Zezwolenie z NBP.

Obywatel: Zezwolenie z NBP? A co to jest NBP?

Służba: No co pan, panie!? NBP. Narodowy Bank Polski.

Obywatel: A nie, to nie posiadam.

Służba: Oj to nie dobrze; będzie kłopot.

Obywatel: Jaki kłopot?

Służba: No, tak. Niestety, zostaje pan zatrzymany do wyjaśnienia, jako podejrzany o prowadzenie nielegalnych operacji walutowo-dewizowych za granicą.

Obywatel: Jezu miłosierny, jakich operacji? Przecież to moje zwykłe konto! Ja tylko do rodziny chciałem…

Służba: No tak, ale konta za granicą, bez specjalnego zezwolenia NBP mieć nie wolno. Staszek, daj kajdanki!

Obywatel: Ja zdecydowanie protestuję! Ja jestem obywatelem Szwajcarii i żądam natychmiastowego kontaktu z moim konsulem!

Służba: A żądaj se pan. Paszport polski, miejsce urodzenia Gliwice, kraj opuścił w 1981 roku, syn Wojciecha i Jadwigi z Lewandowskich, o zwolnienie z obywatelstwa Polskiego sie nie ubiegał – wszystko jak wół tu w komputerze stoi. Znaczy, obywatel Polski, przebywający na suwerennym i niepodległym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i żaden konsul nic z tą sprawą wspólnego nie ma.

Obywatel: To jest zwykłe bezprawie!

Służba: No, no – ja bardzo pana proszę; bezprawie to było za komuny. Teraz wszystko jest uregulowane i całkowicie zgodne z prawem. Ustawa karno-skarbowa. No ale nie ma się czym aż tak przejmować. Długo pan nie będzie siedział, góra pół roku – do sprawy. Sądy na tych z zagranicy przez palce patrzą, że niby to nic nie wiedzieli. Z tego co słyszałem, nikt jeszcze więcej jak trzy lata za to nie dostał. A przyzna się pan do winy, to jest nawet szansa na wyrok w zawieszeniu.
Ajajaj! Hola, hola… a co my tu mamy?! W Ludowym Wojsku Polskim pan służył?

Obywatel: Nie służyłem.

Służba: Zwolniony?

Obywatel: Nie, wyjechałem.

Służba: Uuu, to niedobrze. Staszek, zadzwoń po żandarmerie wojskową! Dezertera mamy.
No, fatalnie się dzisiaj panu składa, rodaku. Artykuł 224 ustawy o powszechnym obowiązku obrony RP, w połączeniu z artykułem 228. Samowolne przebywanie za granicą celem trwałego uchylenia się od służby wojskowej. Trzy do pięciu lat, tym razem bez możliwości zawieszenia.

Obywatel: Ale to było dwadzieścia lat temu! Poza tym Polska jest teraz w NATO.

Służba: Panie, to, że Polska jest w NATO, to jeszcze nie znaczy, że można się samowolnie uchylać od obowiązku służby wojskowej. Żartowniś mnie się znalazł; NATO. Raczki proszę…

Obywatel: Ale przedawnienie….

Służba: Niestety, drogi rodaku. Tego przestępstwa się nie przedawnia. Artykuł 243.2: Przedawnienie ścigania i wyrokowania w sprawach o uchylenie sie od służby wojskowej nie biegnie podczas samowolnego pobytu danego sprawcy za granicą. Przykro mi. Staszek!! Wyprowadźcie mi go! O bagaż niech się pan nie martwi – rodzina może odebrać między dwunastą a czternastą trzydzieści]

Służba: Następny!

Obywatel 2: Dzień dobry!

Służba: Dzień dobry. Paszporcik poproszę…

(A.Taran, Nasza Gazetka – Zurich)

Mam nadzieję, że to tylko taki czarny humor.