Polacy, nic się nie stało?

Przeczekałem dyskusję o Amber Gold i Tuskach offline. Nie dlatego, że mi się nagle mózg zawiesił, a język kołkiem stanął - nie dlatego.

Oniemiałem. Dotarło do mnie, że oto za chwilę ulegnę pokusie by wziąć udział w tańcu, do którego przygrywa orkiestra alfonsów, którzy uprawiane przez ich podopiecznych kurestwo chcą nazwać cnotą.

Takiego wała! O nie, panowie! Dość już tego. Posłuchajcie. Tak pisał Mieczysław Lepecki, adiutant Marszałka Piłsudskiego: "Nie było gorszej dla Marszałka dyskwalifikacji człowieka, jak to, że połakomił się na intratną posadę, i nic nie sprawiało Mu większego zadowolenia od wiadomości, że ktoś, kogo cenił, odrzucił pokusę".

Co wy na to? Wy, tymczasem, chcecie nas wciągnąć w wir debaty o wyższości seksu analnego nad ... mniejsza o to. Wasza sprawa - róbta, co chceta - choćby na "dzień dobry", lecz niech was wreszcie przestanie dziwić, że innym na powitanie wystarcza uścisk dłoni.

Oglądane wczoraj wygibasy, że z nepotyzmem, skądże, nie miał nic wspólnego syn pana premiera, że wprost przeciwnie, że obrał własną drogę - nawet nie bawią. Martwią. Bo, a nuż, ktoś podpowie nieżyczliwemu Polsce żurnaliście by - słowo w słowo - przetłumaczył treść konferencji i opublikował.

I co? Pulitzer na bank. Za wkład w światowy New Deal, nowy porządek, gdzie zamiast "We, the people" mówi się "We, the happy family" i każe wierzyć ludziom, że to to samo.