Ferajny kwiat

Szacunek dla wszystkich – oto hasło ze strony internetowej jednego z posłów. Zgadniecie, którego? A jakże – posła Kalisza. Tego samego, który właśnie niedawno wydalił z trzewi wiekopomną sentencję: to IV RP zmusiła posłankę Sawicką do korupcji …

Słyszycie? IV RP – zmusiła! Nie będę przytaczał pokrętnej argumentacji, nie będę cytował prawniczych sofizmatów, skupię się na czymś innym: gdzie tu jest miejsce dla szacunku dla innych? Przecież zamiast szanować, on ma nas za idiotów!

Nie mam pojęcia ilu czytelników przeczyta tę notkę. Zresztą, nieważne: dwoje, czy tysiąc. Dam sobie rękę uciąć, że fałsz zawarty w słowach Kalisza wyczują wszyscy. Wszyscy jak jeden!

Ja go nie wybierałem. Nie czuję się winny, że muszę go teraz słuchać. Szacunek dła wszystkich? Nie, panie Kalisz. Feeling is not mutual – ja pana nie szanuję. Przeciwnie. Wstydzę się za rodaków, którzy oddali głos na kogoś, kto z nich otwarcie drwi i szydzi. Jak można ludzi traktować jak barany tylko dlatego, że owczym pędem raczyli głosować na listę, gdzie pan sobie wyszarpał jedynkę.

IV RP zmusiła cnotliwą posłankę do korupcji. To przecież są jaja! Jak można ludziom wciskać, że skłonność do korupcji to wada systemu, który z korupcją walczył? Czy to przypadkiem nie jest kpina z wyborców, a przy okazji z nas wszystkich?

Ja sobie wypraszam. Możesz sobie, panie Kalisz, kpić z dawnych kumpli, dla których korupcja to sposób na życie, możesz ich sobie wątpliwym szacunkiem obdarzać, ale od nas – wara! Dla nas złodziej to złodziej. Pijak to pijak, a nie ofiara filipińskiego wirusa, czy niedomagań goleni.

A tak naprawdę – gdzieś mam karierę, czy też upadek posła Kalisza. Piszę o tym tylko dlatego, bo jego przykład daje do myślenia. Czy nam potrzebna jest taka demokracja, w której jeden z drugim palant ubzdurał sobie, że on – besserwisser – będzie nas uczył jeść nożem i widelcem? Ludzie przecież wiedzą, że co jest podłe, nie może być szlachetne. Czarne nie jest białe.

Kto wybrał jego i jemu podobnych? I po co wybrał? By mu płacić diety? Szacunek dla wszystkich – dobre sobie. Jak można mówić o szacunku, gdy prawie każdym słowem daje się nam, wyborcom, odczuć, że Sejm Najjaśniejszej to jakaś enklawa, skansen kreatur spod ciemnej gwiazdy, zadufanych w sobie.

Kto ich wybiera? Wyniki sondaży popularności Sejmu świadczą same za siebie. Ludzie wybrali i ludzie mają dość. Ludzie się pomylili. W porządku – błądzić jest rzeczą ludzką, ale błądzić - jak długo?

Ja pójdę na następne wybory, jeśli wyborów doczekam. Jednak z każdym kłamstwem, z każdą nową ściemą , jestem bardziej skłonny by przyznać rację tym, którzy mówią by zamiast na wybory wyjść na ulice. I nikt bardziej skutecznie niż tacy jak poseł Kalisz nie utwierdza mnie w przekonaniu, że to najlepsze wyjście.

I kto tu, do cholery, jest wrogiem demokracji?

Jak śpiewał kiedyś Grzesiuk: z szacunkiem, bo się może skończyć źle ...