Barbarossa ma 72 lata

"Eto maniowry !!!"

Rozlegały się krzyki sowieckich żołnierzy biegających w panice wczesnym rankiem 22 czerwca 1941 roku. Huk rozrywających się wokół pocisków ogłuszał i dezorientował.

Nie spodziewali się "bojcy", że dotychczasowy sojusznik może zaatakować. Hitler zdradził - swołocz!

A już było tak miło. Podbita "Polsza"okazała sie rajem. Tyle dobra wokoło i atmosfera przyjemna. Nawet zdążono już spacyfikować co bardziej krewkich Polaczków. Niedobitki siedziały jeszcze co prawda "na walizkach", ale pociągów zabrakło. Kilka wypełnionych po brzegi czekało na odprawienie.

"Oswobodzili „Zachodniu Biełarusiu" od „polskich panów i antysemickiej swołoczy". Posmakowali teraz oni – „kułaki, psiajuchi, pany prieklate” - ludowej sprawiedliwości. „Paszli na Sibir – w kibienimatier!”
Pociągów zabrakło, by wywieźć „wrogów ludu”.

Długie listy z nazwiskami byłych żołnierzy, nauczycieli, urzędników, zamożniejszych chłopów,księży, urzędników i tak bez końca...

Wystarczyło tylko, że któryś ze świeżo upieczonych milicjantów przypomniał sobie, kto kiedyś smagnął go wyzwiskiem, czy sklepik chciał bojkotować. Albo, jeśli komu był coś winien, a oddac nie chciał. Czyja gospodarka kłuła w oczy i nęciła urodą. Powód zawsze się znalazł a adwokatów nikt nie szukał, bo wiadomo było powszechnie, że ich, wraz z rodzinami, wywieziono na samym początku.

"Chcieliście Polski bez Żydów - macie Żydów bez Polski"

Komuniści zapanowali wszędzie. Bez skrupułów rozprawiali się z niechętnymi nowej władzy tubylcami. Nieważne było, kto z jakiego narodu pochodził. Każdy, kto przeciw to klasowy wróg. To wystarczało by zgnoić, sponiewierać, okraść, zastrzelić, uwięzić albo wywieźć na Wschód. Prawo bytu mieli tylko biedni, a najlepiej "nędzarze". To wtedy mój dziadek ukrył wszystkie swoje krawaty i... nie ustrzegło to jego rodziny przed wywózką. Od znajomego Żyda dowiedział się o planowanym, bliskim już terminie lipcowym. Na szczęście "Ruskie" nie zdążyli.

Dobroduszni bywali Sowieci. Zwłaszcza prości żołnierze. Oni nawet wierzyli w swoją dobroczynną wyzwoleńczą misję i w przekonanie , że "wrócili do siebie". Trzeba było tylko pospiesznie oczyścić teren z wrogów klasowych obcej proweniencji - Polaków i bogatych Żydów. Stalinowska propaganda skutecznie wyprała ich mózgi i działali w świadomości dobrze wypełnianego obowiązku.

Otwarto szkoły, w których zaczęły uczyć sowieckie propagandzistki. Nauka odbywała się tylko w języku rosyjskim.

To jest też dowód na to, że o żadnej tymczasowości, mającej na celu odłożenie w czasie niemieckiej agresji na ZSRR być nie mogło, jak sugerują nieraz znawcy tematu.

Rosjanie mieli zamiar pozostać tam na zawsze. Po co tworzyliby cywilną administrację i wprowadzali nowy ład, gdyby było inaczej?

Ktoś powie, że sprytny Stalin zadbał o pozory. Sądzę jednak, na podstawie znanych mi relacji i wspomnień z tamtych czasów, że to Hitler oszukał Stalina.

Dowodem na to jest szok, którym zareagowali Sowieci 22 czerwca, kiedy Barbarossa kazała im pospiesznie uciekać, nieraz półnago, w rozproszeniu i bałaganie, aby dalej od Niemców. Ku Moskwie. Pod skrzydła Stalina.

Śpiewano za nimi:

"Uciekali daj Bóg nogi, nie patrzyli nawet drogi.

Poprzez góry, poprzez lasy, przyszły na nich takie czasy.

A tu Niemiec z tyłu bije, bije po łbie i po szyi

Bije po łbie i po karku. Wychodź z Polski niedowiarku"

Tę znaną pieśń adaptowano na krótko, na tę właśnie okazję. Kiedy śpiewano ją w 1920 roku treść była nieco inna.