Czas na pytanie podstawowe

 

Sprawy te - dwa wyroki sądów oraz wypowiedź ministra sprawiedliwości Gowina na temat handlu ludzkimi zarodkami w celu przeprowadzania na nich eksperymentów w Niemczech - mimo, że merytorycznie od siebie odległe (proces o sprawstwo masakry robotników w 1970, proces b. posłanki Sawickiej o korupcję oraz praktyczny brak ochrony obywateli polskich w fazie embrionalnej, możliwość przeprowadzania na nich eksperymentów w obcym państwie) – w sposób jaskrawy obnażają całkowitą dysfunkcjonalność III RP tam gdzie uzasadnienie istnienia organizmu państwowego jest podstawowe – czyli zagwarantowanie uczciwego wymiaru sprawiedliwości i ochrona obywateli, także tych najsłbszych najsłabszych, przed wykorzystaniem i zniszczeniem, w tym handlem ludźmi i eksperymentowaniem na nich.

 

Elementarne zasady sprawiedliwości i poczucia sensu zostały w ostatnich dniach złamane przez organy wymiaru sprawiedliwości. Zakwalifikowanie użycia czołgów i karabinów maszynowych wobec bezbronnych demonstrantów na ulicach Trójmiasta w 1970 roku jako „pobicie ze skutkiem śmiertelnym” jest urągającym prawdzie naigrawaniem się ze sprawiedliwości. Czynności korupcyjne, które widziała cała Polska dzięki nagraniu CBA zostały uznane przez sąd za nieistotne w kontekście sposobu ich uzyskania, podczas gdy inne sądy uznały, że tenże sposób jest całkowicie legalny – te wyroki dowodzą nie tylko daleko posuniętej dezintegracji polskiego wymiaru sprawiedliwości ale też zaprezentowanie zupełnie nie liczącego się z realiami woluntaryzmu sędziowskiego, który raczej obecny jest w jakichś satrapiach typu wschodniego, a nie w państwie wydawałoby się, że należącym do kręgu cywilizacji zachodniej. I wreszcie ujawniony przez Gowina fakt możliwości handlu zarodkami (czyli obywatelami polskimi) przez firmy zajmujące się procedurami zapłodnienia pozaustrojowego pokazuje, że w Polsce możliwe jest nieuregulowanie kwestii najważniejszych, podstawowych, które dotykają kwestii człowieczeństwa i odpowiedzialności za życie ludzkie, że możliwe jest nieuregulowanie tej kwestii po to, żeby uregulował ją rynek.

 

Czyli mamy w Polsce sytuację całkowitej anarchii prawnej w kwestiach dla istnienia społeczności i wspólnoty politycznej podstawowej – nie ma kary dla sprawców zbrodni, nie ma kary dla skorumpowanych polityków, dopuszcza się handel ludźmi w celu przeprowadzenia na nich eksperymentów.

 

A teraz niech łaskawy czytelnik poszuka w pamięci analogii do istniejących systemów i organizmów prawnych, które wykazywały podobne cechy.

 

Gdzie zatem jesteśmy?

 

Czy państwo mające te cechy jest w ogóle jeszcze naszym państwem, państwem narodu wyrosłego w cywilizacji łacińskiej i tworzącego jedną z najwspanialszych kultur w Europie?

 

Czy raczej jest to państwo barbarzyńskiego utylitaryzmu oligarchicznego, w którym człowiek jest przedmiotem handlu i wyzysku, a liczy się tylko naga przemoc ustosunkowanych członków oligarchii?

 

W takim razie czas na pytanie podstawowe: czy państwo funkcjonujące w obecnej formie na terytorium zajmowanym przez naród polski w jakikolwiek sposób spełnia cele narodowe?

 

Odpowiedź na to pytanie każdy z członków wspólnoty politycznej musi sobie znaleźć sam.