Amerykańskie zdziczenie jako konsekwencja zdziczonej twórczości

Właśnie oglądam film "Pan i pani Smith", który uświadomił mi przyczyny postępowania dewiantów amerykańskich. Karmieni są idiotycznymi obrazami totalnej demolki i rozpierduchy w zasadzie bez konsekwencji. Taka zabawa w której nikt nie wspomina o cierpieniu, krzywdzie wyrządzanej rodzinom, poczuciu odpowiedzialności. Po prostu bierze się broń i efektownie rozwala wszystko i wszystkich. Jeżeli karmi sie ludzi od małego tym durnowatym obrazem, przy jednoczesnym braku normalnych relacji rodzinnych, zwykle z braku czasu, lub braku wewnętrznej potrzeby, to hoduje się jednostki (bo przeciez nie ludzi), dla których życie innych, ale również własne nie przedstawia żadnej wartości. Zaczęłam ogladać ten film ze wzgledu na aktorów, ale okazało sie, że treść jest pusta, prymitywna i ma na celu pokazanie efektów rozwałki. Co dziwne, film miał dobre recenzje i reklamę. Myślę, że takie filmy powstają z pustki intelektualnej amerykańskich twórców i również efekty w postaci tragedii w szkole są spowodowane nudą i prymitywnym sposobem myslenia. Teraz odbywa się analiza psychologiczna sprawcy, mądrzenie się, że delikwent był "zaburzony". A jaki miał być, jeżeli karmiło się go tymi osiągnięciami kinematograficznymi pokazującymi idoli amerykańskich w takich "wspaniałych scenach". Tylko brać przykład, bo to prowadzi do sukcesu, podziwu, popularności. Stworzono "zaburzoną kulturę", a oczekuje "niezaburzonego społeczeństwa"?