Jeszcze raz o Polakach w U.K.

Kilka dni temu pojawił się temat Polonii w Wielkiej Brytanii autorstwa Nurniflowenola zatytułowany "Większa mniejszość, czyli niespójna kupa Polaków w UK". Dodałem do owego tematu swój komentarz lecz temat jest w mojej opinii kompletnie niewyczerpany. Warto poświęcić temu zagadnieniu więcej niż jeden artykuł, gdyż bądź co bądź tyczy się on sporej grupy rodaków, młodych ludzi, którzy mają życie przed sobą a także, będąc rodzicami zbudują nowe pokolenie Polaków żyjących na obczyźnie.
Nie wiem jakie są oficjalne liczby dotyczące Polaków mieszkających w Wielkiej Brytanii ale w mojej opinii liczba ta sięga w chwili obecnej około 2 milionów i nadal rośnie. Nie ma tygodnia aby ktoś w mojej okolicy nie chwalił się sprowadzeniem kolejnego członka rodziny (kuzyna, wuja, szwagra), przyjaciela, znajomego, partnera, żony, e tutti quanti. Przyrost rodaków w Wielkiej Brytanii jest przyrostem geometrycznym. Widać to na ulicach, w zakładach pracy, w sklepach (tych polskich jak i w marketach) a z każdym dniem pogorszająca się sytuacja w kraju zmusza kolejnych ludzi do ucieczki. Pośród tej fali emigrantów znamienita większość to ludzie z Polski uciekający przed prawem (wystarczy spojrzeć na rosnące liczby deportowanych do kraju w celu odbycia kar) oraz plebs intelektualny.
Skoncentruję sie tutaj na plebsie gdyż ta grupa budzi moją najsilniejszą odrazę a jednocześnie stanowi największą grupę "polactwa" (R. Ziemkiewicz ukuł termin doskonały). Polactwo w U.K. to rzesza ludzi o mentalności homosovieticusa, roszczeniowości względem państwa sięgającej zenitu oraz nawyków przy których sceny znane z "Misia" wydają się niewinną przygrywką. Najgorsze w tym wszystkim są kombinatorstwo i kompletna ignorancja prawa. Podam kilka przykladów, które są według mojej subiektywnej opinii najbardziej żenujące a jednocześnie ukazują typowo sowiecką mentalność rodaków.
Jak tu jeszcze wydoić Wielką Brytanię, to pytanie, które spędza sen z powiek polactwa pod brytyjskim niebem. Opieka socjalna w U.K. jest niporównywalnie większa niż w ojczyźnie ale nam ciągle mało. Ostatnio byłem mimowolnym świadkiem rozmowy dwójki rodaków w czasie przerwy w pracy. Tematem, który zdominował rozmowę było wyłudznie mieszkania socjalnego, wiekszego o jedną sypialnię niż przysługuje parze bez dzieci. W zasadzie rozmowa sprowadziła sie do tego, kogo zameldować na swoim adresie aby wnioskować o większy lokal socjalny. Budzi to we mnie odrazę, gdyż po pierwsze tych ludzi stać na to aby obyć się bez państwowej pomocy a nawet jeżeli decydują się na taki krok to po jaką cholerę posuwać sie do wyłudzania?
Staram się unikać polactwa ale czasami trudno się wymigać od wysłuchiwania rzeczy jeżących włos na głowie. Ot, matka trzyletniego dziecka ogłasza wszem i wobec, że poczuła się doceniona jako matka, bo Wielka Brytania płaci jej za to, że...ona ma dziecko. Ja rozumiem że dzieci to inwestycja ale tak przedmiotowe traktowanie swoich latorośli świadczy o mentalnym skrzywieniu ludzi. Nigdy bym nie wybaczył swojej matce gdyby patrzyła na mnie przez pryzmat pieniędzy, które otrzymuje za chowanie mnie niczym dojnej krowy i powiekszaniu stada li tylko po to aby miesięcznie więcej wpływało na konto w banku. Polactwo oszukuje gdzie się da. Kupowanie sprzętu AGD aby go zwrócić "tuż po użyciu" zmusiło sklepy do ograniczenia przyjmowanych zwrotów do minimum. Cierpią na tym wszyscy ale polactwo cieszy się, że gdzieś, kiedyś "zrobili z kogoś durnia". Wielka Brytania w przeciwieństwie do Polski obfituje w ryby w wodach śródlądowych. Każdy kto wędkował w Wilkiej Brytanii wie, że łapanie pięknych okazów nie jest wilką sztuką. Jednak przepisy są jasne, złapana ryba musi trafić wody. Niestety nie dla polactwa. Każdy strażnik z którym rozmawiałem skarżył mi się, iż moi rodacy zabierają ryby ze sobą, choć doskonale wiedzą, że nie wolno im tego robić a na dodatek często na rzekach stawiają sieci nocami za co trafiają przed oblicze sądu.
Te przykłady to tylko 1% "polskich zwyczajów". 1%, który doskonale pokazuje naszą mentalność wyniesioną przez naszych rodziców z PRL wzmocnioną latami spędzonymi w III R.P. Brak elit, brak wzorców moralnych, upadek katolicyzmu i Kościoła jako wzoru wartości- to wszystko doprowadziło do wytworzenia polactwa plęgnącego się po świecie, ukazującego nasze narodowe oblicze. Nie oszukujmy się, że PiS lub jakakolwiek inna frakcja odwołujaca się do historii, Boga, patriotyzmu czy innych wartości, które zmuszają do pewnego wysiłku, do narzucenia samemu sobie kagańca moralnego ( zgodnie z myślą że zmiany należy zacząć od siebie) jest w stanie wygrać jakiekolwiek wybory, cokolwiek zmienić. Ci, którzy głosują na P.O., baby z jajami czy pederastów, to ludzie, którzy są odbiciem naszych parlamentarzystów, prezydentów, radnych etc. To jest nasze społeczeństwo z przetrąconym kręgosłupem moralnym i obawiam się, że tego nie da się naprawić. Ten rozkład jest tak duży, iż sięga najgłębszych korzeni. W mojej opinii tylko zamach stanu lub konflikt zbrojny ( nie koniecznie z naszym udziałem) może obalić obecny stan rzeczy. W Polakach zabito wartości, które pozwalały temu narodowi podnieść się w nagorszych i najcięższych chwilach a wraz z nimi zginął instynkt samozachowawczy. Polactwo za granicą jest tego najlepszym przykładem choć przyznam, że poznałem też na obczyźnie wielu wartościowych ludzi z różnych zakątków Polski jednak jest to kropla w Morzu Miernoty.