Gloria Victis

Obrazek użytkownika Jaku
Historia

Szukamy słów, by odnieść się do kwestii Powstania Warszawskiego, a przecież, jak w większości spraw, wszystko już dawno zostało powiedziane.

Nowela Orzeszkowej pt. ,,Gloria Victis'' opiewająca dzieje Powstania Listopadowego, równie dobrze mogłaby opisywac Powstanie Warszawskie. Oto mamy niepowetowaną ofiarę z krwi ludzi młodych, którzy podjęli walkę z przeważającymi siłami, bo ,,tak trzeba''. Mamy okrutne zbrodnie na rannych wojakach i druzgocącą ich klęskę, która mimo wszystko nie zamazuje chwały pokonanych. Wreszcie przedstawia się przed nami obraz zapomnienia jakie otacza całą historię poświęceń i ostatecznej ofiary.

Analogie historyczne wszystkich naszych powstań były już roztrząsane wielokrotnie. Za każdym razem pojawiała się niewyobrażalna wola Narodu skłaniająca zwykłych obywateli do skrajnego wysiłku dla obrony najwyższych wartości. Za każdym razem szła za nią pogarda ludzi małego ducha dla przywódców i szeregowych żołnierzy, którzy rzekomo zginęli na darmo.

Czy rzeczywiście na darmo? W czasach antypolonizmu, o którym świetnie pisze Zbigniew Krasnodębski, to właśnie nasza martyrologia narodowa i wielkie czyny przodków dają nam pełne prawo do patrzenia prosto w twarz przedstawicielom innej nacji, bez obaw i wstydu z bycia Polakami. Bez tych uczuć które na pewno goszczą w sercach Brytyjczyków, którym przypomni się poczynania rządu Chamberleina, Francuzów, którym przypomni się o kolaborancie Petainie, czy w sercach Norwegów, przy których wspomni się o Quislingu, nie mówiąc już o wstydzie Niemców za Hitlera i Rosjan za Stalina - choć różnie z tym jest, słuszny wstyd powinien pojawiać się w każdym z tych przypadków.

Dzięki Kościuszce, Trauguttowi, ,,Grotowi'' Roweckiemu oraz Okulickiemu, my tego wstydu nie musimy odczuwać. Jedyne co pojawia się w tej chwili to wielka duma i potrzeba zachowania pamięci o Powstańcach. O ludziach, dzięki którym bycie Polakiem to powód do dumy i wielkie zobowiązanie. To chwała, której nikt nie ma prawa nam zabrać.

Chwała zwyciężonym!

Brak głosów

Komentarze

Komu przeszkadzają? komu zawadzają?
Chyba wiadomo!
pzdr

Vote up!
0
Vote down!
0

antysalon

#27041

Dla dobra kraju nie możemy rozmieniać na drobne naszego dziedzictwa. Ten kto to robi szkodzi interesowi narodowemu.

Vote up!
0
Vote down!
0
#27053

Powstanie było główną przyczyną dla której Stalin, nie włączył Polski w skład ZSRR, mimo namolnych próśb polskich komunistów.

Uzyskaliśmy sporą autonomię i odrębne terytorium.

W czasie wojny bywa, że trzeba poświęcić armię by osiągnąć cel.

Pozdrawiam

Vote up!
0
Vote down!
0
#27046

Jest więcej korzyści, ale niektórzy wolą widzieć tylko straty.

Vote up!
0
Vote down!
0
#27054

Vote up!
0
Vote down!
0
#27052

Ladnie napisane, dzieki. Chwala naszym bohaterom, ktorzy niegdy nie negocjowali ze zlem. Badzmy z nich dumni, badzmy tacy jak oni.

Vote up!
0
Vote down!
0
#27067

Somosierra
(wg obrazu P. Michałowskiego)

Pod prąd wąwozem w twarz ognistym wiatrom
Po końskie brzuchy w nurt płynącej lawy
Prze szwoleżerów łatwopalny szwadron
Gardła armatnie kolanami dławić
W mokry mrok topi głowy szwoleżerów
Deszcz gliny ziemi i rozbitej skały
Ci co polegną - pójdą w bohatery
Ci co przeżyją - pójdą w generały

Potem twarz z ognia jeszcze nieobeschłą
Będą musieli w szczere giąć uśmiechy
Z oczu wymazać swoją hardą przeszłość
Uszy nastawiać na szeptów oddechy
Zwycięskie piersi obciążą ordery
I wstęgi spłyną z ramion sytych chwały
Ci co polegli - idą w bohatery
Ci co przeżyli - idą w generały

Potem zaś czyści w paradnych mundurach
Galopem w wąwóz wielkiej polityki
Gdzie w deszczu złota i kadzideł chmurach
Pióra miast armat państw krzyżują szyki
I tylko paru nie minie pokuta
W mrowisku lękiem karmionych koterii
I nieść będą ciężar wytrząśniętej z buta
Grudki zaschniętej gliny Somosierry

Ale twarz z ognia jeszcze nieobeschłą
Będą musieli w szczere giąć uśmiechy
Z oczu wymazać swoją hardą przeszłość
Uszy nastawić na szeptów oddechy
Nie ten umiera co właśnie umiera
Lecz ten co żyjąc w martwej kroczy chwale
Więc ci co polegli - poszli w bohatery
Ci co przeżyli - muszą walczyć dalej
Jacek Kaczmarski
1980
Poradziłem w tym roku młodziutkiej córce kuzynów, żeby, przygotowując w tym roku prezentacje maturalną, zestawiła tą pieśń z wierszem Baczyńskiego. Obydwaj twierdzili, że warto i trzeba.
Na szczęście i nastolatka, i nauczyciele, stanęli na wysokości zadania. Najwyższa ocena. Co za ulga.

Vote up!
0
Vote down!
0

------------------------- "Dixi et salvavi animam meam"

#27072

Czy widzisz ten rząd białych krzyży?

Tam Polak z honorem brał ślub.

Idź naprzód, im dalej, im wyżej,

Tym więcej ich znajdziesz u stóp.

Ta ziemia do Polski należy,

Choć Polska daleko jest stąd,

Bo wolność krzyżami się mierzy,

Historia ten jeden ma błąd.

Vote up!
0
Vote down!
0
#27082