Polska ekologia, a właściwie jej brak, czyli czego polscy politycy mogą uczyć się od innych

Nie piszę tego z okazji stu dni nierządu. Nawet nie czytałam dzisiaj wiadomości :) Jak zwykle dopadły mnie przemyślenia,i jak się okazuje całkiem w temacie.

Właśnie moje zimowe ferie dobiegają końca. Jak to w czasie urlopu, robiło się trochę porządków. I robiąc te porządki, wyrzucając śmieci zastanawiałam się nad tym, jak bardzo Norwegia jest ekologiczna. Choć Norwedzy twierdzą, że wcale tak nie jest. Faktycznie- mają najwyższą emisję gazów cieplarnianych do atmosfery w Europie. Ale to jest spowodowane warunkami materialnymi. W Polsce też by tak było, gdyby każdą rodzinę było stać na dwa, nawet trzy samochody. Jednakże wracając do tematu: Czego polscy politycy mogliby nauczyć się od tej mało liczebnej, niepozornej nacji? Nie lewactwa, nie socjalizmu. Tego mieliśmy aż za dużo. Tolerancji dla homoseksualistów też nie. Więc czego? Otóż właśnie ekologii.

Kiedy jestem w Polsce, zawsze boli mnie serce. Boli, kiedy muszę wyrzucić plastik, szkło, odpadki organiczne i wszystko inne do jednego kubła. Boli mnie świadomość, że prawie wszystko z tych odpadków dałoby się przetworzyć, zrecyklingować, ale tak się nie dzieje. Że wszystko trafia na jedno wysypisko, zajmując ogrom naszych pięknych ziem, zanieczyszczając glebę, wodę i powietrze... I zawsze krew mnie zalewa, że wszyscy politycy jak w mordę strzelił mają, brzydko mówiąc, na to wylane. Bo w sumie kogo obchodziłoby to, czy zniszczymy tę planetę trochę bardziej czy nie. Najważniejsza jest władza i kasa.

W Norwegii istnieją partie polityczne, które stawiają ochronę środowiska na pierwszym miejscu. Nie mówię, że jest to dobre. Bo najważniejszy jest człowiek- każdy z osobna i wszyscy razem. Ale właśnie z troski o człowieka trzeba chronić naturę. Dla zdrowia, dobrego bytu i komfortu psychicznego obecnych i przyszłych pokoleń. Chciałabym, żeby moje dzieci mogły mieszkać w kraju, gdzie segregowanie śmieci, używanie jak najmniejszej ilości chemii, wybieranie transportu miejskiego i wegetariańskich posiłków od czasu do czasu jest podstawą. By chronić miejsce, w którym żyjemy. Żeby każda plastikowa i szklana butelka była za kaucją, aby mogła zostać ponownie użyta. Tak, jak to się dzieje w Norwegii, i zapewne wielu innych europejskich państwach. Żeby Polska była krajem w którym o tym się mówi. Bo to właśnie tutaj tkwi problem.

Odpowiednia edukacja, nie tylko dzieci, ale całego społeczeństwa. Podstawowy obywatelski obowiązek, i nakładnie wysokich sankcji za niewypełnienie tegoż obowiązku- tak powinna wyglądać segregacja śmieci. Skoro Norwegowie potrafią, to dlaczego Polacy nie? Widząc odpadki walające się w lasach, na trawnikach, w wodzie zastanawiam się, czy to możliwe, że ludzie są aż tak głupi. Czy to realne, że w XXI wieku istnieją jeszcze takie ciemne masy. Podobno za komuny w ogóle nie oszczędzało się wody, nie dbało się o środowisko naturalne. Tylko, że komunizm już dawno za nami, a dziś warto byłoby pomyśleć o naszych dzieciach. One też mają prawo do życia na Ziemi, i to czystej Ziemi. Sam Czernobyl to gruba przesada, a do tego dochodzi wszystko inne.

Moim zdaniem w tej chwili jest to jeden z najpoważniejszych problemów w dzisiejszej Polsce, który dotyka każdego obywatela. Sprawa, którą wreszcie ktoś powinien się zająć, i nakopać do dup tym wszystkim od ochrony środowiska. Bo podwyższyć wiek emerytalny to żaden problem. Ale pomyśleć przez chwilę o naszej pięknej polskiej naturze to już nie ma komu. No bo i po co?

Pozdrawiam serdecznie wszystkich kochanych Niepoprawnych i życzę jak najświeższego powietrza oraz czystej wody ;)
Słowiańska duszą i polska sercem
Landrynka

P.S: Jeżeli sytuacja się nie zmieni, to kiedyś sama poruszę tę sprawę- dla wszystkich przyszłych Polaków. Bo tak być nie może, to karygodne!