Moje i Ossali słowa dla... ZBIGNIEWA HERBERTA

Nie wiem czemu, bo sam sobie nie umiem odpowiedzieć zdecydowałem się moją skromną wierszowankę poświęcić Zbigniewowi Herbertowi, ale na fali ostatnich wydarzeń uznałem, że taka forma będzie bardziej skonsolidowanie wyrażała to, czego w prozie bym nie wysupłał.
Liczę na wyrozumiałość czytających, a szczególnie Ossali , która w swoim wpisie jakby lekko rzuciła sobie wyzwanie, a które chyba na pohybel sobie, ja podjąłem.
Trudno, jeszcze raz proszę o wybaczenie..

"Zdradzony po śmierci", "Zdradzony o Świcie"
Połączenie Światów?. Cóż o tym sądzicie?
To nam, żeś Poeto wlewał w Duszę siłę.
I ślesz ją nam nadal, choć już - przez mogiłę.

"Jakoby Cię nie ma"??. Ależ Jesteś z nami.
Twoje słowa krążą, między Rodakami.
Siła woli, słowa, w pięknej obudowie,
Wznoszą wyobraźnię, niczym Aniołowie.

Nie chcę być tłumaczem, z polskiego na - nasze
I żadnego słowa Twego nie - okraszę.
Czuję się bogaty i z tego mam dumę,
Gdy po Twoich słowach, swe oczy przesunę.

Nigdy nie myślałem, że będę zmuszony:
Mym słowem- za Twoim stanąć do- obrony.
To co się zdarzyło, wybacz mi Herbercie.
Postawiło Naród w złowieszczej rozterce.

Ktoś nam już próbuje, Twe słowa dozować.
Kto?? I które mówić?? A może je schować.
Ślę stanowczy protest!!Do wszystkich żyjących.
Od nas "niepoprawnych", poprawnie myślących.

Niech nikt się nie waży, słów Jego roztrwaniać,
Myślą, pismem, głosem: chcemy je wymawiać.
Jego słowa w wierszach, to - "żywa materia".
Wszelkie oświadczenia - to już - "buchalteria".

Te słowa spisałem z zachęty Ossali
Bądźmy wielcy duchem, choć jesteśmy mali.

Bądźmy sobą. Pozdrawiam serdecznie.

Zapraszam na bloga - http://jankosmar.blogspot.com