Cdn. wpisu - nie mylić z C.D.N. pani Waltz

Wobec ogromu odłożonych inwestycji, nagromadzenia zadań pilnych i koniecznych w nadchodzącej kadencji potrzebne jest dobre spriorytetowanie inwestycji drogowych. Zasadniczym celem musi być systematyczna rozbudowa sieci dróg obwodowych, zaś kolejność realizacji wynikać musi z analizy ruchowej – korzyści w postaci efektu komunikacyjnego dla systemu stołecznych dróg. Większość priorytetowych zadań to „spady” po mijającej kadencji pani Waltz. Są to w kolejności:

• Obwodnica śródmiejska :                                                                                                
• Budowa wschodniego odcinka od ronda Wiatraczna do węzła „Żaba”,
• Budowa węzła „Plac Zawiszy”,
• Remont pętlic  i wiaduktów mostu Łazienkowskiego po stronie warszawskiej,
• Remont wiaduktów mostu Łazienkowskiego po stronie praskiej,
• Obwodnica miejska:
• Budowa estakada nad ulicą Rodowicza "Anody" (d. Rosoła)
•  Budowa tunelu pod ulicami Sobieskiego i Idzikowskiego (zespół 2 węzłów).
• Budowa zewnętrznych wiaduktów w ciągu ulicy Marsa.
• Odbudowa zewnętrznych wiaduktów w ciągu ulicy Marsa wraz z estakadami do ulicy Żołnierskiej.
• Przebudowa ulicy Marynarskiej i zadania towarzyszące.

Poza wymienionymi kontynuacja trasy mostu północnego od węzła Młociny do ulicy Modlińskiej.

• Obwodnica etapowa centrum:
• kontynuacja budowy węzła Łopuszańska.
• Budowa ulicy Nowolazurowej  na odcinku od alei Jerozolimskich do węzła „Szeligowska”. (budowa do ulicy Chróścickiego nie ma sensu – nie rozwiązuje tranzytu z Włoch na Bemowo. Dojazd do Szeligowskiej umożliwi skierowanie ruchu z przygotowywanej trasy Salomea-Wolica na północ z wyłączeniem Alei Jerozolimskich i Prymasa Tysiąclecia) .
• Budowa Trasy Świętokrzyskiej od mostu do węzła  ze wschodnią obwodnicą śródmieścia.
• Budowa odcinka ulicy Nowoczerniakowskiej od skrzyżowania Gagarina/Czerniakowska do węzła trasy Siekierkowskiej (poważne odciążenie węzła Czerniakowska Trasy Siekierkowskiej) .
• Rozbudowa  systemu zarządzania ruchem, ze szczególnym uwzględnieniem harmonizacji ruchu w centrum stolicy oraz na kolizyjnych skrzyżowaniach dróg obwodowych.
• Budowa systemu płatnego wjazdu do centrum. System taki wydzielałby strefę płatnego wjazdu i oparty byłby na elektronicznym systemie odczytu pojazdu. System wyłączałby jedynie pojazdy zarejestrowane w Warszawie. W ten sposób poza zmniejszeniem ruchu w centrum zwiększono by wpływy do kasy miasta. Dotyczy to nie tylko opłaty bezpośredniej – można oczekiwać, że tą drogą wielu dzisiejszych mieszkańców stolicy zdecyduje się na zameldowanie w mieście (warunek uzyskania rejestracji stołecznej) i zacznie płacić tu także podatki.

Wymienione zadania stanowią zaledwie niewielką część długiej listy potrzeb komunikacyjnych stolicy. Dlatego ważną rzeczą jest budowanie wieloletnich planów wybiegających poza jedną kadencję, tak by postęp w realizacji wielkich inwestycji drogowych miał charakter systematyczny i nie był obciążony koniunkturami polityczno-towarzyskimi. Potrzebny jest dobrze skonstruowany harmonogram realizacji kolejnych fragmentów obwodnic, kolejnych obiektów węzłowych na drogach już wybudowanych. Harmonogram wiarygodny zarówno w aspekcie możliwości finansowania takich zadań, jak i czasu niezbędnego do ich realizacji. Plan taki powinien być poddany pod dyskusję mieszkańców i radnych. Po uwzględnieniu wyników debaty powinien być przegłosowany jako wieloletni plan budowy dróg, potem zaś krok po kroku  realizowany.