Konieczność integracji KOLPORTAŻU, koniec amatorszczyzny

Konieczność integracji KOLPORTAŻU, koniec amatorszczyzny

            Dostałem od św. Mikołaja Zeszyty Smoleńskie Nr.2. Stojący w tle (za „brzozą”) Died Moroz pogroził dobrotliwie obrzynem. Ale nie strzelał. Takie już czasy nastały.

            Najpierw pomyślało mi się o stanie wojennym, sprzed prawie trzech dekad. 

            Przenoszenie książek z magazynów do „bezpiecznych piwnic”, od razu budowa DUŻEGO KOLPORTAŻU. Kolego Krzysio czujnie natychmiast zamówił u znajomego plastyka matrycę na kartki na benzynę, z której potem korzystaliśmy długo i owocnie. Wtedy budowa kolportażu szła jak po maśle... Większość ludzi bez wahania pomagała. To samo dotyczyło „lokali”. Kontaktowych czy na drukarnie.

            Przypomina mi się, że przed 28-miu laty w Instytucie Badań Jądrowych w Świerku z większą radością i pożytkiem kolportowaliśmy swoje „W Okopach” czy „Głos Wolnego Taksówkarza” (z warszawskiego MPT), niż dotowany i już na offsecie drukowany „Tygodnik Mazowsze”. Ten ostatni już miał „linię” i wyraźną cenzurę. To poprzednik GazWyb-u.

            Uwaga: Nie są to „okolicznościowe wspominki z wojska”. Jest to próba uzmysłowienia czytelnikowi, że obecny atak na Wolne Słowo, a co za tym idzie, na Prawdę, jest porównywalny co do zastosowanej siły, lecz nieporównywalnie skuteczniejszy, niż ten z lat 80-tych, przeprowadzony przez Kiszczaka- Jaruzelskiego, przy użyciu UB, Urbana, donosicieli i ZOMO. Teraz używa się „broni psychologicznej”: Państwa redaktorów Lisów, „Stokrotki”, kreują różne trendy, mody, „skrzykiwania się młodych, wykształconych, z wielkich miast” przez miliony idących z Centrali sms-ów.

             Spróbuj pójść do zaprzyjaźnionej księgarni i poprosić o „Zeszyty Smoleńskie Nr.2” , lub „Zeszyty Smoleńskie Nr.1”, a także „Białą Księgę o Katastrofie Smoleńskiej”. Może i książka „Społeczeństwo zamknięte i jego sojusznicy. Polska w cieniu nowej rewolucji” Free Your Mind’a na papierze się znajdzie?  Popatrzą nie rozumiejącymi oczami. W najlepszym razie sprawdzą, że „w hurtowniach nie ma ...”

             Sprawna sieć kolportażu jest więc już konieczna. Ale zdecydowanie trudniej teraz ją zbudować. Pominę tu socjologiczne rozważania - dlaczego??

            Jesteśmy zmęczeni, zbiedniali. O wiele mniej osób teraz odczuwa potrzebę książki niezależnej, niż za „stanu Jaruzela”. A jeszcze trudniej wysupłać te parę dziesiątek złotych . Przycisnęli nas ekonomicznie, to o wiele skuteczniejsze, niż groźba pały zomowca. Pozatem dowiaduję się (jednak za zdziwieniem..), że są partie polityczne, nie tylko legalne, ale nawet będące w sejmie, mające się za pro-polskie, które książek wymienionych przed chwilą nie kolportują. Boją się? Czy może są tylko fasadą z ładnie pomalowanej dykty, a wewnątrz- zgnilizna? Nie odpowiem.

            Widać jednak, że musimy włożyć większy wysiłek w zbudowanie sprawnej sieci kolportażu. Muszą je skleić środowiska naprawdę zainteresowane Polską i Prawdą.

            To za ważny temat, za ważny atak na nasze myślenie.

            Teraz musimy wydusić. Żądać w „dobrych księgarniach”, „dobrych” (wg. nas..) partiach, dobrych (podobno) Komisjach. Jeśli mają - kupować i kolportować dalej. Jeśli nie mają – nie chcą mieć – są obojętni- mówić: „nie jesteś dobrą księgarnią, partią, komisją” (niepotrzebne skreślić). Jeśli taki NACISK BĘDZIE WYRAŹNY i stały, zwyciężymy.

            Równolegle trzeba zbierać zamówienia od znajomych – i kanałami, przez które dostawaliśmy dotąd „bibułę”– zamawiać nową. I płacić od razu: to zwiększa determinacje kolportera.

            Nie jest to ponad nasze siły, zapewniam tych co leniwszych lub udających „słabych” czy „obserwatorów sytuacji”.

            Równolegle (ale nie ZAMIAST, leniu!!) do powyższych kroków można też zamawiać u mnie. Ale ponieważ nie mogę po jedną książkę jechać do staruszki koło Kłaja Dolnego, która ją chomikuje, proszę o Zamówienia Zbiorcze. Tych ZS nr 2 jest aż 373 strony. Jest też załączony osobno, przedrukowany ze środka, „Załącznik dla Opornych”. Przedstawione tam w sposób prosty zdjęcia, rysunki i wyjaśnienia starczą do przekonania średnio rozgarniętego z „wątpiących”.

            Załącznik jest również testem na uczciwość i rozsądek prokuratorów od „tego śledztwa”. Może uczciwi i rozsądni jednak znajdą się? Może dogadają się z wojskiem i policją, jak marzy czy sugeruje FYM, i Prawdę ujawnią? Spieszcie się, Chłopaki, bo czas i okazja ucieka...