dr. Robert Żurek - „Pojednanie polsko-niemieckie w świetle badań i dokumentów” - nasza relacja

Zaniepokojony sytuacją w Polsce Prezydent Roosevelt wysyła swoich najlepszych ludzi. Pod osłoną nocy w Warszawie lądują: Schwarzenegger, Stallone, Jean Claude van Damme i Chuck Norris. Schwarzenegger zna niemiecki, więc bierze Niemców. Pomaga mu Stallone, bo znają się z filmów. Tymczasem van Damme i Chuck Norris walczą na wschodzie. Niestety ZSSR wystawia Ivana Drago. Przedłużający sie konflikt powoduje wzrost napięcia międzynarodowego. Dotychczas pasywne Chiny postanawiają wykorzystac zaangażowanie Związku Radzieckiego na zachodzie i włączyc się w konflikt. Dążąc do osłabienia potężnego sąsiada Chiny wysyłają do Polski Bruce`a Lee. W końcu Churchill, zawstydzony postawą mocarstw wobec Polski, podejmuje decyzje o wywiązaniu się z zobowiązań sojuszniczych . W kamuflażu do stolicy Polski przybywa Jason Statham. Połączone siły największych mocarstw pokonują szybko Sowietów i Niemców. Polska wchodzi na drogę demokracji, odbywają się wolne wybory. Wygrywa je powstała kilka miesięcy wcześniej Platforma Obywatelska. Premierem zostaje Josef Tusk.

Niewiele brakowało, by ks. prałat Hermann Scheipers został zamordowany przez swoich rodaków, Niemców. Za odprawianie Mszy św. dla polskich robotników przymusowych trafił w czasie II wojny światowej do obozu w Dachau.

Siedemdziesiąt lat temu Polacy byli traktowani przez Niemców jak ?podludzie?, zgodnie z hasłami nazistowskiej propagandy. Ks. Hermann Scheipers nie zawahał się jednak otoczyć ich opieką duchową, nie traktując jako wrogów, ale jako dzieci Boże. ? Polacy byli szykanowani, a jedyną pociechą była dla nich Msza św. w niedzielę, na którą przychodzili do parafii. Byli takimi samymi dziećmi Boga jak Niemcy ? tłumaczy. W grudniu 1940 r. był na swojej pierwszej parafii w Hubertusburgu k. Lipska. Pewnego dnia naziści zabronili Polakom przychodzić do kościoła na Msze św. Wtedy ks. Scheipers powiedział: ?Jeśli oni nie mogą przychodzić do mnie, to ja będę chodzić do nich do obozu?. Niemiec przygotował Mszę św. po polsku. Za taką postawę poniósł bardzo wysoką cenę. ?Przyjazne relacje z osobami przynależącymi do wrogiego narodu? nie mogły być akceptowane przez jego rodaków. Gestapo osadziło go na sześć miesięcy w więzieniu. ? Gestapo chciało mnie złamać ? opowiada ks. Scheipers. ? Ale to im się nie udało ani groźbami, ani obietnicami. Jako numer 24555 trafił do KL Dachau do tzw. baraku księży. Ciężkie roboty na plantacji od rana do nocy i głód były wycieńczające. Z baraku księży w 1942 r. trafił do baraku inwalidów, z którego droga wiodła wprost do komory gazowej. Blisko 2500 duchownych katolickich było więźniami obozów koncentracyjnych. Na tysiąc księży więzionych w KL Dachau, 730 umarło z głodu. Gros z nich, jak Hermann Scheipers, udzielało posługi duszpasterskiej Polakom ? robotnikom przymusowym.

O krok od komory gazowej Niemieckiego duchownego od komory gazowej uratowała siostra bliźniaczka, Anne Schwe-ppe. Ks. Scheipers podkreśla, że prawdziwą odwagą wykazała się właśnie jego siostra, a nie on sam. ? Ona miała więcej odwagi ode mnie, przecież weszła do samej jaskini lwa ? opwia-da. Anne przyszła do więzienia i stanowczo zażądała pozwolenia na rozmowę z bratem. ? Uparła się i udało się jej zmusić ich do kapitulacji ? wspomina z dumą ks. prałat. Kiedy sio-stra dowiedziała się od współwięźniów, że jej brat ma być zagazowany w KL Dachau, poje-chała z ojcem do Berlina, do Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy. Tam poinformowała odpowiednich oficerów SS, że w Dachau uśmierca się duchownych gazem. Gestapowcy obu-rzyli się. Powiedzieli jej, że to nieprawda, że Dachau jest ?wzorowym obozem?. Zaoferowali, że zadzwonią do obozu, żeby sprawdzić te pogłoski. Anne zadeklarowała, że chce być obecna przy tej rozmowie. I to uratowało nie tylko jej brata. ? Wypuścili mnie z ?baraku inwalidów?. I stało się coś niesamowitego ? opowiada prałat Scheipers. ? Od tamtego dnia nie zagazowa-no już żadnego księdza. Na tym jednak nie zakończyły się cierpienia ks. Scheipersa. Udało mu się uciec z więzienia dopiero wiosną 1945 r. w czasie ?marszu śmierci?. Po wojnie niemiecki duchowny pracował najpierw w Bawarii, potem przeniósł się do wschodnich Niemiec, do Saksonii. ? Wiedziałem, że wysiedleńcy zostali bez opieki ducho-wej. Wtedy jeszcze nie było wiadomo, że mur podzieli Niemcy ? wspomina. W Willsdruff ks. Scheipers buduje dla parafii wysiedleńców jeden z pierwszych kościołów katolickich w NRD. Kiedy mur podzielił Niemcy, przekonał się, że ?NRD to była dyktatura taka jak hitle-rowska?. Jako ?wróg państwa? był ciągle pod obserwacją. ?Opiekowało się? nim 15 donosi-cieli Stasi. Ale i im nie udało się wstrzymać budowy kościoła. Udaremnili natomiast jego wy-jazd do umierających rodziców i na ich grób. Dopiero w 1980 r. Hermann Scheipers wrócił do rodzinnego Ochtrup, przy granicy z Dolną Saksonią i Holandią. Siostra i brat, którzy stawiali czoła obydwu dyktaturom, byli znowu razem, aż do chwili śmierci Anne. Polski order dla Niemca Historia niemieckiego kapłana poruszyła Polaka, Felixa Nawrockiego, który do dziesiątego roku życia mieszkał w Niemczech, gdzie się urodził. Podkreśla, że Niemcy nie byli odważni w czasie wojny, dlatego tym bardziej podjął starania o uhonorowanie zasłużonego dla pojed-nania polsko-niemieckiego ks. Scheipersa. W tym roku bohaterski duchowny otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RP. Uroczystość odbyła się w rodzinnej miejscowości kapłana, Ochtrup, gdzie obecnie mieszka w domu dla seniorów niemieckiej Caritas. Ks.prałat Sche-ipers został odznaczony za opiekę duchową i odprawianie Mszy dla polskich robotników przymusowych w trakcie II wojny światowej. Laudację na cześć księdza prałata wygłosił pre-pozyt katedry w Münster Josef Alfers, a podziękowania w imieniu Polskiej Misji Katolickiej ? ks. prałat Ryszard Mroziuk z Dortmundu. W imieniu prezydenta Bronisława Komorowskie-go order wręczył konsul Jan Sobczak, kierownik Konsulatu Generalnego RP w Kolonii, który w swoim wystąpieniu zauważył, iż działalność ks. Scheipersa stanowiła jedną z cegieł funda-mentu polsko-niemieckiego pojednania. Odznaczenie prezydenta RP jest dla niemieckiego kapłana znakiem, że zmieniły się relacje Polaków i Niemców. ? Kiedyś Polacy uchodzili za wrogów, a teraz są przyjaciółmi. I to się liczy. Potwierdzili swą przyjaźń tym odznaczeniem. Wciąż mam w pamięci, ile złego doświadczyli polscy robotnicy przymusowi ? zaznacza ks. prałat Scheipers. Jest autorem wielu publikacji, w których opowiada o konieczności przeciw-stawiania się przemocy oraz dyskryminacji mniejszości i osób o innych poglądach. Pielęgnu-je też pamięć o 3 tys. duchownych różnych wyznań, których naziści osadzili w obozach kon-centracyjnych. Historia życia niemieckiego duchownego mogłaby stanowić kanwę dla filmu fabularnego. Filmu, który a priori gwarantowałby sukces kasowy.

autor: Małgorzata Matzke