Lewica zaanektowała awangardę - Wyjaśnienie dotyczące moich wpisów na tematy artystyczne

Czytający moje wpisy na temat sztuki i artystów może zareagować bolesnym dla mnie stwierdzeniem, że "pisał je jakiś lewak, zwolennik pseudo-awangardy i fatygant liberalnych salonów".

Taki jest skutek wielopokoleniowych działań salonów lewicowych, umizgujących się do artystów, głoszących zwodnicze trele-morele na temat wolności twórczej - zawsze jakoby zagrożonej przez prawicę konserwatywną. Taki jest też skutek uporczywego prania nieukształtowanych mózgów i sączenia jedynej możliwej prawdy, że tylko salon liberalny stanowi ostoję prawdziwej sztuki i twierdzę, chroniącą genialnych artystów przed zakutymi rycerzami wstecznictwa.

I niech prawdziwie wolny artysta spróbuje nie spełnić oczekiwań salonu, niech zbyt śmiało wyrazi swoją niepoprawną opinię, ależ wtedy rozpętuje się piekło, zgotowane przez wyjących z bólu nadmuchiwaczy opinii. Taki artysta natychmiast przestaje zasługiwać na jakąkolwiek wolność (nie tylko twórczą), staje się w światłych wypowiedziach opiniotwórców w zasadzie tępym kretynem i przede wszystkim marnym wyrobnikiem na usługach podejrzanej muzy i politycznych ekstremistów.

Otóż nie zgadzam się z taką manipulacją moim odbiorem dzieł sztuki i wytworów kultury. Stawiam w tym miejscu swoje indywidualne staropolskie Liberum veto - moje niesłychanie wolne nie pozwalam. Nikt mi nie będzie wybierał artystów i przypisywał mi ich do moich poglądów ideowych. Mam akurat takie same prawo do wyznawania nowatorstwa i awangardy jak byle lewicowy mądrala, a może większe.

I tego się trzymam i wszystkich o taką postawę proszę, bowiem kultura zideologizowana oznacza duchowe i umyłowe kalectwo.

PS. Zapraszam więc do przeczytania moich artykułów, umieszczonych na Niepoprawnych, a chętnych do ściągnięcia powiązanych tematycznie plików pdf, video i audio, znajdujących się pod artykułami na mojej macierzystej stronie "Piotr Wójcicki - Długa Rozmowa".