Ostatni partyzant

Obrazek użytkownika coryllus
Kraj

Wczoraj zmarł nagle ostatni partyzant z oddziału Mariana Bernaciaka – Orlika, Henryk Maciejewski, brat mojego taty. Najstarszy brat. Historia jego życia i walki pozostanie nieznana ponieważ nigdy w jego domu nie pojawił się żaden historyk ani nawet dziennikarz. Ja także się tam nie pojawiłem, a to ze względu na rozmaite rodzinne nieporozumienia, oraz przez to, że Heniek mieszkał bardzo daleko. W Wielkopolsce.
Miałem napisać o nim opowiadanie, które weszłoby do któregoś z tomów „Baśni jak niedźwiedź”, ale już nie napiszę. Chciałem pojechać do niego w zeszłym roku, ale sam nie mogłem, bo nie znaliśmy się przecież prawie wcale i konieczny był jakiś przewodnik. Mógł nim być jedynie Czesiek, mój chrzestny ojciec, najmłodszy brat taty. Ale Czesiek ma kłopoty ze zdrowiem i w końcu nie pojechaliśmy. Odłożyliśmy to na przyszłe wakacje, na te których Heniek nie doczekał. Nie będzie już więc ani opowiadania, ani żadnych szczegółów związanych z walką i śmiercią ludzi Orlika w Piotrkówku, Rokitni, Stężycy, Rykach i Dęblinie. Przepadło.
Jedno tylko chciałem wam dziś opowiedzieć, jeden fragment życia ich obydwóch – Heńka i Cześka, najstarszego i najmłodszego z braci. Oto on:
Nie pamiętam dat, ale było to parę lat po wojnie, gdzieś w początku lat pięćdziesiątych, bo Czesiek już chodził, a urodził się w 1946. Heńka zamknęli na zamku w Lublinie i groziła mu śmierć. Dziadek nie żył już od paru lat. Zmarł na raka, jeszcze przed narodzinami swojego najmłodszego syna. Starsi bracia sprzedawali co się dało, pożyczali i jeździli po wszystkich możliwych instancjach, by wybawić Henryka od śmierci. Jeździł głównie mój tata, bo był drugi co do starszeństwa. Proponował pieniądze albo zboże, bo nic innego nie mieli. Nie pomagało. Nie można było znaleźć adwokata, który zgodziłby się bronić skazanego na śmierć Henryka. O wykupieniu go także nie było mowy. Udało się go jednak uratować i żył do dnia wczorajszego, miał prawie dziewięćdziesiąt lat. A stało się to tak.
W roku 1946, kiedy urodził się Czesiek, władza najezdnicza zwana dla niepoznaki ludową próbowała podkreślić fakt jak bardzo jest z ludem związana. W związku z tym pragnieniem władzy rodzinie, tak jak kilku innym rodzinom, złożono propozycję – ojcem chrzestnym siódmego syna zostanie pierwszy sekretarz KC PZPR towarzysz Bierut. Tak więc stryja Cześka trzymał do chrztu w zastępstwie samego towarzysza Bieruta starosta łukowski.
Nie wiem kto wpadł na ten pomysł by pojechać do Bieruta, ale moja babcia, wzięła małego, niczego nie rozumiejącego Czesia i ruszyła z nim do Warszawy. Nie mam pojęcia jak to się tam wszystko odbyło, czy pisano o tym w gazetach i jaki wymiar propagandowy to miało. Fakt pozostaje faktem – Heniek został wypuszczony z więzienia. Myślałem, że poznam jakieś szczegóły tej historii, ale od wczoraj jest już za późno. Tak to jednak było – siódmy syn uratował życie pierwszemu, a jutro pojedzie na jego pogrzeb. Z całej ósemki zostało ich już tylko trzech: Kazik, Józek i Czesiek. Bracia mojego taty.
Jeśli to nie jest wielki kłopot, pomódlcie się za spokój duszy Henryka Maciejewskiego, ostatniego partyzanta z oddziału Orlika – Mariana Bernaciaka, żołnierza niezłomnego, o którym zapomniano.

Wszystkich oczywiście zapraszam na stronę www.coryllus.pl

Brak głosów

Komentarze

Witaj! Łączę się z Wami w modlitwie za spokój duszy śp.Henryka.

Odchodzą bohaterzy cichutko,nie doczekawszy Wolnej Ojczyzny.

             CZEŚĆ I CHWAŁA BOHATEROM!!!

ODPOCZYWAJ W SPOKOJU ŚP.HENRYKU MACIEJEWSKI OSTATNI PARTYZANCIE Z ODDZIAŁU ,,ORLIKA"

 

Vote up!
0
Vote down!
0
#244483

się spisywać dzieje bohaterów!Jesteśmy im to winni,szkoda,że nie zdążyłeś.We wtorek,będąc w Warszawie poznałam 92-letniego /obecnie generała/Gryfa,ten co w Powstaniu Warszawskim bronił pałacyku Michla .Wspaniały życiorys,w kraju ,gdzie władza ceni historię,dawno by spisano Jego dzieje,byłyby filmy.Teraz Gryf jest pod opieką IPN i wielu dobrych ludzi.Jestem pod wrażeniem Jego opowieści ,poczuciu honoru,no i jest takim szarmanckim mężczyzną,dziś już takich nie ma!

Vote up!
0
Vote down!
0
#244490

Wieczny odpoczynek duszy ś.p. Henryka.Niech Pan da mu oglądać Swe Oblicze i cieszyć się wiekuistą radością.Cześć Jego pamięci! Empedokles

Prawdę się czasami uwalnia,bo nie ona jest najgorsza.Najgorsi są ci,którzy ją głoszą-tych się krzyżuje. Waldemar Łysiak "MW"

Vote up!
0
Vote down!
0

Prawdę się czasami uwalnia,bo nie ona jest najgorsza.Najgorsi są ci,którzy ją głoszą-tych się krzyżuje. Waldemar Łysiak "MW"

#244497

Cześć i chwała bohaterom!

Jeszcze Polska nie zginęła / Isten, áldd meg a magyart

Vote up!
0
Vote down!
0

Jeszcze Polska nie zginęła / Isten, áldd meg a magyart

#244625

Doczekał pięknego wieku - przeżył Orlika o całe dekady.
Szkoda, że nie pozostawił po sobie wspomnień.
Zawsze z wielką uwagą wsłuchuję się w opowieści starych ludzi. Są najcenniejszym źródłem informacji o przeszłości.
Kiedy mój Tata słabł z wieku i choroby,a kontakt z nim miałam przede wszystkim telefoniczny, zapisywałam jego słowa wszędzie gdzie popadło. Były to kakieś kartki, rachunki telefoniczne, koperty - wszysko co w pośpiechu znajdowałam w szufladce pod telefonem:)
Później przepisywałam te strzępki rozmów do zeszytu. Są dla mnie dzisiaj kopalnią wiedzy o sprawach rodzinnych i nie tylko...

Nieraz już pisałam, że warto zainicjowac akcję spisywania wspomnień.
I nie wystarczy rzucić informacji, że IPN zaprasza...To nie zadziała.
Należy zaangażować młodych inteligentnych księży,bo tylko oni będą w stanie "otworzyć" usta starym ludziom, tylko osobom duchownym starcy zaufają i powierzą swoje tajemnice. Często skrywane w głębi serca przez dziesiątki lat.
Trzeba to nagrywać i zachować dla potomnych.
Nawet po to, by mogli obronić się kiedyś przed oszczerstwami tych, którzy wspomnienia własnych świadków przytaczają jako dowody przeciwko Polsce.

Vote up!
1
Vote down!
0
#244714