Robocopaczka

Chirurgu, chirurgu coś ty zrobił z baby,
Coś ci zaniemogły twoje "złote" graby,
Skóra naciągnięta jak na kozim bębnie,
jak jej nos urośnie, to jej zaraz pęknie.

Spod łba wielgachnego jak koło młynarskie,
patrzą na nas dziko dwie szparki chazarskie,
Usta zaciśnięte jak brzegi słoika,
Gul na zwiędłej szyi gniewnie ślinę łyka.

A o tłustych włosach gadka dawno zbrzydła -
- dawno nie widziały nożyczek i mydła,
Nawet pies się myli - ona czy nie ona,
Gdy do rezydencji wraca maszkarona.

Wygląd ufoluda z zakazanej zony,
kłamczuchy nad kłamców słuchasz przerażony,
Wciąż cię prześladują okropniaste myśli,
Że się nie obudzisz, jak się w nocy przyśni.

Chirurgu, chirurgu kawał z ciebie chłopa,
PO coś stworzył babę na kształt Robocopa ?
Będzie teraz straszyć na dobranoc dzieci,
Więc czas do wyborów nieprędko nam zleci.