Dance macabre na gruzach demokracji i kapitalizmu

Jak miałem kiedyś okazję zauważyć na tym forum, żyjemy w systemie o charakterze chimery ustrojowej. Tu ogłaszam małą przerwę dla ew.MWzWM - żeby mogli sprawdzić w słowniku hasło"chimera". Mamy więc system wewnętrznie sprzeczny, ktory jednak musi jakoś funkcjonować, a jego główną cechą jest to,że mamy wszelkie wady odziedziczone po komunie i wszelkie wady konsumpcjonizmu postkapitalistycznego w połączeniu z wadami demokracji.

Żadnych zalet. Pewne zalety ma jeszcze demokratyczny konsumpcjonizm na Zachodzie, ale on też goni resztkami zalet odziedziczonych po poprzednich pokoleniach, które zanikają w przyśpieszonym tempie wskutek rozmaitych procesów społecznych, co objawia się nader wyraziście na scenie międzynarodowej w postaci kryzysów następujących już co parę lat. A ten może być kryzysem ostatnim.

My, w Polsce, mamy po komunie brak kapitału społecznego, rozpędzony został na cztery wiatry kapitał ludzki po bezmyślnej dezindustrializacji, mamy zdemoralizowaną nomenklaturę postkomunistyczną i w znacznej mierze zdemoralizowane społeczeństwo.

Ze sformalizowanej demokracji pozostała nam parodia dążeń równościowych w wykonaniu feministek i ruchów gejowskich, z ludzmi takimi jak Środa,Gretkowska czy Biedroń, którym równolegle towarzyszy skapcanienie i infantylizacja facetów. Te zdegenerowane motywy równościowe odpowiadają również za błędnie pojęte upowszechnienie szkolnictwa metodą katastrofalnego obniżenia standardów prowadzącego do do powszechnej zapaści edukacyjnej i kulturowej.

Z demokratycznych haseł wolnościowych pozostały ochłapy, chaos i anarchia, dające korzyści łowiącej ryby w mętnej wodzie nomenklaturze postkomunistycznej i libertynom spod znaku Urbana i Palikota.

Zamiast państwa prawa wyewoluował, wskutek braku dekomunizacji i lustracji, potworek zwany "bezmiarem
niesprawiedliwości". Nic więc dziwnego,że w połączeniu z dziedzictwem totalitarnym daje to nam cenzurę sądową i próby sterowania ludzkimi zachowaniami przy pomocy przepisów prawnych zamiast przy pomocy moralności i obyczaju.

Z kapitalizmu pozostały tylko spekulacje finansowe i marketing, stosowany nie tylko do sfery prywatnej działalności lecz także przeniesiony do sfery publicznej, politycznej, czego destruktywne skutki możemy obserwować od czterech lat. Marketing i konsumpcjonizm, w atmosferze anarchii i anomii, przejmują sferę medialną, tworząc kiczowatą popkulturę wypierającą kulturę prawdziwą z uwagi na upadek edukacji i czytelnictwa.

Pozostały poza tym systemem enklawy czy wyspy normalności skoncentrowane wokół instytucji związanych z Kościołem i tradycją narodową. Dla ludzi, którzy z normalnością nigdy zetknąć się nie mogli, bo urodzili się w systemie patologicznym, to co ich otacza wydaje się - zgodnie z zasadą, że człowiek nie świnia, wszystko zeżre - normalne, bo brak im stadardów porównawczych. Żyją więc w Matrixie przekonani,że to real. Nawet wyjeżdżając na Zachód nie są w stanie dokonać porównań, bo brak im znajomośći tradycji kulturowych krajów pobytu i zakorzenienia w tamtejszych społecznościach.

System ten pozbawiony jest czynników kreatywności stanowiących motor rozwoju, takich jakimi dysponowały tradycyjny kapitalizm i demokracja - indywidualnej przedsiębiorczośći,marzeń i mitów zbiorowych, kręgosłupa moralnego, realnych wspólnot w mniejszej i większej skali. Zamiast przedsiębiorczości mamy spekulacje i korporacje, zamiast wspólnot - indywidualne dążenia konsumpcyjne i brudne wspólnoty interesów. Sam konsumpcjonizm połączony z marketingiem i popkulturą, bazującą na najniższych instynktach odwołujących się do seksu i przemocy stanowi zbyt słabą dźwignię rozwojową by mógł przetrwać.