Co nam z tej Unii

Ludzie dali się, dzięki wzniosłym i chwytliwym hasłom nabrać na dość prostą sztuczkę socjotechniczną - wizja Unii Europejskiej jako wcielenia wolności przykrywa niezbyt miły fakt, że wprawdzie zdjęto smycz i kaganiec, ale zabrano też i budę i zastąpiono ją powiększoną klatką, wyposażoną przy tym w rozmaite nowoczesne urządzenia do sygnalizacji i sterowania.

"Jesteśmy wolni, możemy podróżować." - cieszą się ludzie. I nie wiedzą, że powracają do epoki myśliwsko-zbierackiej.

Tymczasem wcale nie jest pewne, że wejście do UE wyszło nam, jako państwu i narodowi, na korzyść, bo kwestia ta wymagałaby analizy z uwzględnieniem kilku rozmaitych punktów widzenia.

Pierwszy punkt widzenia - prosty,matematyczny porównuje stosunek dotacji do wpłat do wspólnego unjnego budżetu i tu widzimy, że pierwsza transza dała nam na czysto ok.70 mld zł, a druga ma dać nam ok.60. Nie są to żadne kokosy, drobna część PKB.
Drugi punkt widzenia - ekonomiczny - wiąże się z oceną racjonalności projektów i wydatkowania na nie środków. Z góry wiadomo, że w miarę racjonalne są projekty i wydatki, które są opłacane z własnej kieszeni. Gdy do gry wchodzą pieniądze z innych źródeł, zarządzane przez instytucje biurokratyczne nie czujące problemu, znika źródło racjonalności.
Trzeci punkt widzenia, to punkt widzenia bardziej szczegółowy, starający się wykazać, kto wykorzystał dotacje, bo może się okazać, że ze środków skorzystały firmy zagraniczne, czyli dotacje wróciły do płatnika.
Czwarty punkt widzenia - socjologiczny - zakłada, że w panującym w Polsce sysemie sfunkcjonalizowanych patologii, środki unijne zostają, z definicji, użyte w sposób patologiczny i sprzyjający rozszerzaniu się patologii.

Pełna analiza z uwzględnieniem tych wszystkich punktów widzenia pozwala uznać, że dotacje są szkodliwe, jako że utrwalają patologiczne struktury. I jeżeli teraz popatrzymy na platformerski spot reklamujący 10-lecie wejścia do UE, to widzimy wyraźnie, że przy pomocy patologicznej reklamy promowane są przedsięwzięcia patologiczne. I tyle.

Ale oprócz czynników finansowych należałoby uwzględnić zarówno korzyści jak i wady innego rodzaju. Wiadomo,że polityczne relacje wspólnotowe wzmacniają stabilność międzynarodową i bezpieczeństwo Polski. Z drugiej strony należy uwzględnić szkodliwe, odgórnie narzucane regulacje o charakterze prawnym, finansowym jak i ideologicznym.