Kłamstwo, hucpa, Niesiołowski

Gladiator PO, p. Stefan Niesiołowski, wykazał talent autora powieści kryminalnych. Sfingował zagrożenie ze strony „wariata”, który miał jego zastrzelić, a strzelał w biurze konkurenta. O ile pan Niesiołowski nie cierpi na manię prześladowczą (wówczas należy współczuć jego najbliższym) to pojęcie

„kłamstwo”

od zaraz należy stopniować inaczej, bo wicemarszałek jest niepospolitym hucpiarzem. Niesiołowski, puszczając medialnego bąka o rzekomym zamachu na swe cenne życie albo ulegał presji duszy, albo – w co raczej wierzę – działał na rzecz wykazania przed wyborami komunalnymi, że

zamach w Łodzi

to kolejna prowokacja PiS, mająca na celu osłabienie szans PO w wyborach komunalnych. Pytanie o genezę bajki Niesiołowskiego jest retoryczne. Wicemarszałek łgał, jak z nut. Nie po raz pierwszy, i nie po raz ostatni. Stąd zasługuje moim zdaniem na to, by jego imieniem określano najwyższy stopień kłamstwa.

http://www.youtube.com/watch?v=aggDGlusAEY

Post scriptum: od nas zależy, czy poślemy tego pana w przyszłym roku na emeryturę, czy nie.

Pamiętajmy o dacie 21 listopada: opozycja demokratyczna musi pokazać PO, gdzie jej miejsce.