Droga do Ciemnogrodu...

Coraz bardziej stają się zrozumiałe reformy przeprowadzane w oświacie. Nowe programy mają na celu znaczące obniżenie poziomu intelektualnego społeczeństwa. Dzieje się tak, ponieważ obecne „elyty” nie chcą, aby przeciętny Polak reprezentował wyższy poziom wiedzy od ich przedstawicieli. O ile jeszcze błędy ortograficzne, zwłaszcza częste, tłumaczyć można „dysgrafią”, o tyle wprost humorystyczne wypowiedzi przedstawicieli „elyt” na tematy dotyczące historii Polski, można nazwać jedynie „awiedzą”, lub po prostu nieuctwem. Świadczy o tym np. wypowiedź pewnego bardzo ważnego polityka, który Powstanie Warszawskie umieścił w roku 1988 ! Ostatnio znowu, zabłysnął erudycją pewien aktor, wprawdzie drugorzędny, który oznajmił, że pod Cedynią Polacy przywiązywali dzieci jako żywe tarcze. To tak, jak w „Radio Erewań”: „nie w Leningradzie, tylko w Moskwie, nie samochody, tylko rowery i nie dają, tylko kradną”. Obywatel aktor nie wyjaśnił tylko (a szkoda) do czego przywiązywano te dzieci, może do drzwi ze stodoły z filmu, w którym ostatnio występował ? Swego czasu prowadzone były kursy dla analfabetów, może by pomyśleć o takich kursach dla „elyt” ? Bo bez tego, wybitni przedstawiciele tych „elyt” będą stałym przedmiotem dowcipów i satyry, co negatywnie wpływa na autorytet warstw rządzących. Bo same administracyjne rozwiązania, takie jak aresztowanie osób zbierających dowcipy o ludziach władzy, co już miało miejsce, nie wystarczą.
Obniżenie poziomu intelektualnego społeczeństwa, obok wsparcia ćwierćinteligentów, będących przedstawicielami „elyt”, ma również znaczenie strategiczne. Ciemnemu społeczeństwu można łatwo wmówić różne rzeczy, nie mające nic wspólnego z faktami. To ideowy spadek po sowieckich namiestnikach rządzących w Polsce, zwłaszcza w pierwszych latach PRL. W tamtym okresie, znaczna część społeczeństwa, zwłaszcza na wsi, stała na bardzo niskim poziomie intelektualnym, wielu było analfabetów. Tym ludziom stosunkowo łatwo można było wmówić różne kłamstwa. Za przykład mogą też służyć komuniści polskiego pochodzenia usunięci z Francji w 1946 r. Wielu z nich służyło potem w służbie bezpieczeństwa oraz w więziennictwie z przekonaniem (nabytym), że np. AK było agenturą Gestapo. Obecnie, licząc na dostatecznie już niski poziom wiedzy społeczeństwa, zwłaszcza młodzieży, wmawia się im znowu różne kłamstwa. Sowieccy namiestnicy w PRL nazywali Rotmistrza Pileckiego, Generała Fieldorfa, Majora Łupaszkę i innych bohaterów AK, NSZ i Żołnierzy Wyklętych – „faszystami”. Ich pogrobowcy „faszystowskiemi” nazywają obecnie wszystkie organizacje patriotyczno-niepodległościowe, zwłaszcza te, które żądają ujawnienia i rozliczenia zbrodni komunistycznych oraz prawdy o sprawach, które nie mogą się doczekać wyjaśnienia. Jeden z polityków, publicznie nazwał bohaterskich Żołnierzy Wyklętych bandytami. Podobnie wyrażała się pewna „Gazeta” o walczącym z komunistami na Podhalu „Ogniu”. Ciemne społeczeństwo może w to uwierzyć i jego przedstawiciele mogą nawet grać w filmie powielającym pośrednio stereotyp „polskich obozów zagłady”. To właśnie dlatego, wszyscy zaborcy i okupanci znosili w szkołach historię, lub ją fałszowali.
Wiedza historyczna pozwala wynajdować analogię między faktami z przeszłości, oraz obecnymi. „Jurgieltnikami” nazywano w przeszłości osoby, które brały pieniądze od obcych, zwłaszcza Polsce nieprzyjaznych. Tacy ludzie i takie środowiska były piętnowane. Teraz, przy nakręcaniu antyhistorycznego i antypolskiego filmu, bez skrupułów korzysta się
z obcych funduszy, przy pełnym poparciu „elyt”. Nie słychać natomiast, by ci „sponsorzy” chcieli finansować produkcję filmów np. o bohaterach walk niepodległościowych. Na tego typu filmy na próżno oczekuje się od lat dwudziestu. Jeśli taki film się czasem ukaże, to zazwyczaj jest to produkcja zagraniczna. Krajowi producenci takich filmów nakręcać nie chcą. Nie chcą ich przede wszystkim „elyty”, gdyż filmy te mogłyby spowodować zainteresowanie ludzi historią i „zbytnio” podnieść poziom wiedzy na jej temat, na wyższy niż reprezentują go aktualni politycy i aktorzy (o co jak widać, nie trudno).
W