ŁŻE Solidarność z 1989 r. - na przykładzie drobnej, osobistej historii.

Coraz częściej padają tezy, że struktury pod nazwą Solidarność nie były odtwarzane w 1989 r. ale tworzone przez osoby z opozycyjnymi nazwiskami, które realizowały zamówienie Kiszczaka.

Była to, jak twierdzi np. Bukowski, część planu przygotowanego przez KGB jeszcze w latach 1983-84 "Łagodnego przejścia z uciążliwego systemu na system quazi wolnościowy przy zachowaniu wszystkich istotnych aktywów ludzi władzy komunistycznych państw".

Dlatego chociażby "Solidarność Walcząca" będąca jedyną organizacją, która dzięki hermetycznosci i uczciwosci kadr zachowała ciagłosć historyczną nazwy "Solidarnosć" oraz etos dawnej "Solidarności" zaostała tak bezkompromisowo zmarginalizowana i odsunięta od wpływu na przemiany 89-90.

Ja - oprócz zdrowego rozsądku, coraz większej wiedzy jaka wypływa z dokumentów historycznych - mam jeszcze osobistą historię, która uwiarygadnia tą tezę:

W latach 1989/1990 pracowałem jako praktykant w Archiwum Ruchu Związkowego w budynku OPZZ przy ul. Kopernika w Warszawie. Największa sala była w piwnicy budynku. Tam też były przechowywane "fanty" Solidarności zgarnięte przez ZOMO, MO i SB po 13 grudnia. Sztandary, książki, legitymacje, pieczątki, czyste papiery firmowe, teleksy i znaczki chociażby. W styczniu 1990 r. zapadła decyzja o likwidacji tych zbiorów poprzez zniszczenie lub wydanie ludziom posiadającym zezwolenie do odbioru podpisane przez Alfreda Miodowicza - Szefa placówki.

Wiec zaczęli sie zgłaszać po to wszystko rózni podejrzani ludzie, którzy z samą Solidarnoscią mieli nie wiele wspólnego ale byli namaszczeni.
("Nie wiem, miałem ten Sztandar i pieczątki odebrać i zawieźć do Bydgoszczy do Kościoła, bo tam wokół tego będzie sie coś organizować").                                                                
Nasz kierownik (o nazwisku chyba Tkaczuk) widząc co się dzieje powiedział nam tak: " - zawsze goniłem złodziei, dlatego dostawaliście po łbie, jak któryś wynosił coś z archiwum (wynosiliśmy "bibułę" II obiegu, której było mnóstwo) ale jak ONI mają to wszystko rozpieprzyć, bo zamierzają albo zniszczyć albo wydać jakimś ORMOwcom, to od dzisiaj macie wolną rękę. Wynoście ile wlezie".

Więc wynosiliśmy. Ale głupio. Bo głównie ksiażki - które wtedy atrakcyjne, dziś dostaniesz w każdej ksiegarni. A trzeba było zwoje teleksowe, korespondencję, protokoły z posiedzeń i różne raporty. A były takie, np. wysyłane pomiedzy Regionami (w tym z z 12 grudnia 81). Mielibyśmy dzisiaj może wiekszą wiedzę źródłową na temat tego co się działo w Zwiazku w ówczesnym czasie.

Piszę: "mielibyśmy może", bo to co miało nie znaleźć zainteresowania  "upoważnionych" miało zostać zniszczone. Niedługo potem przestałem pracować w tym archiwum, więc nie znam rzeczywistych losów tych archiwaliów.

Ale istotą rzeczy jest przecież w mojej opowieści co innego. Do kogo i na jakich zasadach trafiały sztandary (np. ten z Torunia, którego Orzełek na głowicy drzewca miał odkrecaną koronę (sic!)), czyste papiery firmowe, pieczątki i blankiety legitymacji? I czy, ta historia nie jest drobnym fragmencikiem pewnej, coraz bardziej widocznej mistyfikacji?

Przecież, takie manipulacje i kombinacje operacyjne znamy z historii naszego Kraju. Począwszy od Łże-Dymitra, poprzez tworzenie UBeckich struktur WiN aż do... No własnie. Wszystko wskazuje na to, że dziś mamy do czynienia głównie z bohaterami ŁŻE-Solidarności '89. W ten sposób docieramy do wspólnego mianownika wszystkich tych działań Nocnych Zmienników, nadredaktorów, towarzystwa antylustracyjnego, niszczycieli IPN, obrońców Bolka z Bolkiem na czele, doradców Premiera z WSI czy chociażby zastanawiajacych wypowiedzi Frasyniuka: http://antydziad.salon24.pl/90459,index.html .

Katarzyna na swoim blogu zapytała niedawno "Kto zawłaszczył sobie "Solidarność"?" zastanawiając się gdzie się podziały idee dawnej "Solidarności" http://mamakatarzyna.salon24.pl/ .

Przykro mi Katarzynko, ale powiedzmy sobie szczerze "Prawdziwa NSZZ Solidarność" została ukradziona przez jej wrogów i osoby sprzedajne, dlatego jej Idee przepadły w gruzach. I to by było na tyle.