Krzyż. Miał stać się znakiem hańby, poniżenia. Stał się znakiem wywyższenia! Zapowiedź i początek Zmartwychwstania!

Krzyż jako miara wszystkich naszych spraw. między człowiekiem a Bogiem! Nasz wymiar świata konfrontuje się z wymiarem Boga!
Jak wychodzimy z tej konfrontacji?
Róznie!
Szczególnie ten ostatni rok od tragicznej smoleńskiej katastrofy daje nam , Polakom tak wiele odpowiedzi na to pytanie.
Ostatni rok dla nas Polaków stał się czasem Krzyża.
To walka o krzyż, ten pisany przez małe, jak też duże "k".
Sam nie wiem jak mam pisać!, aby z jednej strony zachować niezbędny, należny temu znaku szacunek, z drugiej zaś uniknąć taniej egzaltacji!
Pod krzyżem wymiar świata co rusz spotyka się z wymiarem Boga!
Męczeńskie, śmiertelne wywyższenie!
Ile analogii do naszej historii, dziejów pradawnych i tych najświeższych!
Wielka Sobota , czas czuwania, wyciszenia, zadumy.
Czuwamy, ale niewiasty i tak nas uprzedzą!
One pierwsze, zastrachane, zalęknione już raniutko ze zgromadzonymi wonnościami do namaszczenia Jego ciała podąża do grobu!

Krzyż!
Ileż krzyży!
Wszędzie.
Proste, drewniane!
Bogato zdobione.
To nieodłączni świadkowie naszych burzliwych, ale także jakże bogatych dziejów!
Świadkowie, ale także strażnicy naszych dziejów!
Okazuje się, że te najprostsze najświeższe są najbardziej atakowane, niszczone, wręcz szkalowane.
Tak było z kwietnymi krzyżami papieskimi!
Tak samo z prostym krzyżem postawionym w miejscu porwania bł. ks Jerzego w Przysieku pod Toruniem.
I zdawałoby się, że to już koniec z takimi zachowaniami!
Ależ skąd!
Krzyż z Krakowskiego Przedmieścia!
Znienawidzony tak bardzo przez obecnie rządzących i ich wspomagaczy!

Kilka dni temu w trakcie corocznej, odwiecznej już procesji, Drogi Krzyżowej w Maladze swój krzyż przywiezli ze sobą hiszpańscy żołnierze legionu afrykańskiego!
I uznano to za skandal, gdyż obecny lewicowy rząd wprowadził do regulaminu służby zakaz oddawania honorów symbolom religijnym!
Legioniści hiszpańscy mieli to gdzieś i ponieśli publicznie na swych barkach procesjonalnie potężny drewniany krzyż.
Co więc zrobi biedna, klichowata hiszpańska pani minister obrony!?
A w Polsce ostatni rok to instytucjonalna, skoordynowana i zintensyfikowana, na wielu frontach walka z krzyżem z obecnym prezydentem w roli głównej!
Szczególnie okres Wielkanocy nabiera wielkiej wymowy.
Tegoroczny grób przygotowany przez o.o. Paulinów na Jasnej Górze nawiązujący szcegółami do smoleńskiej katastrofy już otrzymał hałaśliwą, niemal szczekliwa oprawę medialną!
W roli głównej oczywiście wiadomo kto!
Ale nie tylko!
"Gdy wydawnictwo Biały Kruk zaczynało dystrybucję albumu, część hurtowni odmówiła przyjęcia, tłumacząc, że krzyż jest „sprawą polityczną"./ za dzisiejszą "Rz"/

Krzyż to nie tylko znak, ale wierność wartościom wypływającym z Ewangelii!

Adam Bujak przygotował niezwykły album.
Cytuję za Ewą K.Czaczkowską z dzisiejszej"Rz":
" O mocy krzyża wpisanego w życie indywidualne, narodowe i społeczne opowiada niezwykły album. To czterotomowe wydawnictwo zatytułowane „Krzyż polski" opublikowane przez krakowską oficynę Biały Kruk. W okresie Wielkiego Postu ukazał się czwarty tom „Patriotyzm i męczeństwo", poświęcony krzyżom stawianym męczennikom za wiarę, a także ofiarom walk za wolność i niepodległość Polski, ofiarom totalitaryzmów.

Autorem zdjęć jest wybitny fotografik Adam Bujak, znany m.in. z tego, że od lat 60. fotografował najpierw kardynała, a potem papieża Karola Wojtyłę. Jednak w rozmowie z „Rz" przyznaje, że to nie albumy papieskie są dla niego najważniejsze. – Zrobiłem 130 albumów, ale najważniejszy jest dla mnie album o krzyżu – wyznaje.

Dlaczego? – Bo krzyż jest najważniejszym znakiem naszej wiary. Ma też ogromne znaczenie dla Polski. Krzyże, co pokazuje ten album, są mocno wrośnięte w nasz kraj. Są nie do tknięcia, nie do usunięcia – podkreśla.

Ks. prof. Waldemar Chrostowski, autor tekstu do trzeciego tomu albumu „Krajobraz i sacrum", mówi, że krzyż towarzyszył dziejom Polski od początku jej istnienia. – Historia naszego kraju rozpoczęła się wraz z przyjęciem chrztu w 966 r. Od tego momentu naszym dziejom towarzyszy krzyż. Jest on fundamentem i zarazem drogowskazem naszej tożsamości – zaznacza.

Krzyże pokazane na zdjęciach Adama Bujaka są piękne. Znajdują się wśród nich krzyże zabytkowe i współczesne. Są wybitne dzieła sztuki artystów znanych, jak krucyfiks w ołtarzu Wita Stwosza w kościele Mariackim, i twórców nieznanych z różnych okresów.

Są zapomniane perełki sztuki warte pokazania szerszemu gronu. I są dzieła o mniejszej wartości artystycznej, ale mające ogromną wartość historyczną albo emocjonalną. Bo zasadnicza wartość krzyża nie leży w jego artyzmie – choć piękno wzmacnia przekaz – lecz w treściach duchowych, które niesie on ze sobą.

Są w albumie krucyfiksy zwyczajne, ale i otaczane czcią wiernych jako cudowne. Wiele z tych zdjęć Adam Bujak miał już w swoim archiwum, jednak specjalnie dla tego albumu przemierzył Polskę wszerz i wzdłuż, zrobił 20 tysięcy kilometrów, by dotrzeć do krzyży – dzieł sztuki w kaplicach i świątyniach, mało znanych nawet historykom.

W ostatnim tomie są zdjęcia ilustrujące krzyż w przeżywaniu tragedii smoleńskiej i żałoby. Gdy wydawnictwo Biały Kruk zaczynało dystrybucję albumu, część hurtowni odmówiła przyjęcia, tłumacząc, że krzyż jest „sprawą polityczną".

Prof. Krzysztof Ożóg, historyk z Uniwersytetu Jagiellońskiego, nie jest szczególnie zdziwiony takimi reakcjami części właścicieli hurtowni. – Książka jest próbą pokazania piękna i mocy krzyża. Album nie jest „zaangażowany", ale odbierany jest w kategoriach walki politycznej. To nie najlepiej o nas świadczy – mówił „Rz" przy okazji promocji I tomu.

– Nie uda się odciąć krzyża od naszego życia – podkreśla Adam Bujak. – Gdy jeździłem po Polsce, widziałem, że takie wypowiedzi powodują wręcz odwrotny skutek. Ludzie zaczynają odnawiać krzyże, ozdabiają je i pilnują."
pzdr