Baby, ach te baby...

Wygląda na to, że czasy Heleny Trojańskiej czy Kleopatry tudzież królowej Jadwigi i innych przedstawicielek płci jakże mylnie nazwanej słabszą owijały sobie przywódców, polityków, mężów stanu wokół paluszka pakując w przeróżne kłopoty bynajmniej się nie skończyły. I choć Carla Bruni jeszcze nic wielkiego nie nawywijała to jednak przez żony polscy politycy non stop pakują się w kłopoty. Nie tylko, dlatego, że sąsiadka ma nowe futro, czy bo znowu nie było orgazmu

W ostatnich latach najsłynniejszym politykiem, którego załatwiła żona jest Jan Trojga Imion Rokita, którego szanowna małżonka postanowiła zrealizować własne farmazony i zaistnieć w przestrzeni politycznej. Nelly Rokita – jak się okazuje- całkiem słusznie ochrzczona przez Kota Sylwestra mianem Kobyły Trojańskiej skutecznie nie tylko wykopyrtnęła z polityki samego Jasia Rokitę, ale i skutecznie- acz tylko politycznie- bałamucąc braci Kaczyńskich osłabiła PiS. Dziś prorządowi dziennikarze, jeśli chcą skutecznie skompromitować tezy stawiane przez PiS mogą zawsze zapytać o zdanie Nelly. A ona jak coś powie to już powie…

Być może pewnego rodzaju intelektualna dewiacja, w jaką popadł poseł Palikot ma również przyczyny, których podstaw należy szukać u działań jego byłej małżonki. Być może niektórzy jeszcze pamiętają, choć sprawa szybciutko zniknęła z łam mediów, że kilka miesięcy temu żona Janusza Palikota – Maria Nowińska doniosła do sejmowej komisji etyki jakoby jej eks-małżonek w prowadził ich wspólny majątek na Antyle Holenderskie i kłamał w oświadczeniach majątkowych. Stwierdziła też, że Palikot jest jej winien bagatela 40 baniek, a sam poseł w występach medialnych zaklinał się ze łzami w oczach ( miał katar?), źe to nie tak i uczciwie zgarnęła swój łup.

Dalej dwie byłe żony: Dorna i Gosiewskiego ( po jednej na każdego w tym wypadku) walnie przyczyniły się do problemów tychże panów dotyczących płatności alimentów.

Wczoraj przez szanowną małżonkę problemy miał minister Mirosław Drzewiecki, który dziewięć lat temu pewnie tak dla sportu, najpewniej nawalony jak dzika świnia łupnął swoją małżonkę, co nie spodobało się amerykańskiemu policjantowi. Co prawda dzisiaj niektórzy prorządowi dziennikarze bronią Drzewieckiego tłumacząc, że to, iż raz wyrżnął babie to nie znaczy, że ją pobił, ale to pokazuje jak daleko za Murzynami ( sorry Barak) są niektórzy polscy pracownicy mediów. Dla Amerykanów sprawa byłaby jasna- skoro uderzył żonę, choć raz, to dla takiego typa miejsca w polityce nie ma. W Polsce niestety już następuje próba relatywizowania całej sprawy

A dzisiaj w kolei okazało się, że była żona ministra Bogdana Klicha w tarapaty wpędza szefa MON. Otóż szanowna rozwiedziona małżonka z iście wojskową sprawnością dokonywała napadów, rozbojów i wymuszeń, a oglądając świat zza krat wysłała do ministra pismo, które w dużym skrócie streszczało się w słowach „Boguś, ratuj”

Dzisiaj też Janusz Kaczmarek oświadczył wszem i wobec, że jego problemy zaczęły się od tego, iż został szefem MSWiA. A zostać nie chciał, uległ żonie, którą przekonał do tej koncepcji prezydent Lech Kaczyński. A to pantoflarz jeden. Janusz, nie Lechu.

Komuniści ( niech im ziemia ciężką będzie) uważali, że wszystko- nawet żony powinny być wspólne. Ale wspólny kłopot wcale nie znaczy, że mniejszy kłopot. I chyba w świetle przypadków, jakie spotykają polskich polityków w ostatnim czasie prawdziwsze są słowa piosenki niezapomnianego Eugeniusza Bodo „Tęgi chłop, co lekko w ręku łamie sztaby, względem baby jest tak, jak dziecko, całkiem słaby….”