A gdyby był Pawlakiem ?

jwp - 8 Marca, 2013 - 00:22

Lub Tuskiem innym był.

Metafizyczność Kleszcza.

Chciałbym powiedzieć, że nie mam już siły do….

Nierządu, bolszewii, starych komuchów, zielonych prostytutek z koniczynką, pederastów, reklam tylko dla debili, mediów stojących o każdej porze dnia i nocy pod latarnią, wszechwładzy służb, masy krytycznej debili, trolli i służbowych w sieci oraz… Tu lista byłaby nieskończona, jak nasza głupota.

Gdyż im bardziej wydaje się nam, że sił brakuje, tym bardziej trzeba je wykrzesać. Uczucie ich braku jest ostatni stopniem do sukcesu … No właśnie kogo ? V Kolumny, Cyklistów, Brooklyńskiej Rady i co tam jeszcze chcecie. Znowu długa lista. Tylko, że można ją skrócić do naszej winy. Miast raz, a porządnie, korzystając z okazji wielu, to my tak po słowiańsku.

Gościnni, tolerancyjni i w ogóle, tak po prawdzie bardziej liberalni niż najbardziej postępowe narody, godzimy się od wieków na harce nie tylko na przedpolach, ale i na skarbach narodowych, pamięci, historii i co gorsza, jeśli już mamy być tak nowocześni, na tym, co nam po okrojeniu, gwałcie i grabieży z Polski pozostało.

Co gorsza nie tylko ważnych obszarów nie bronimy, ale i tych pozornie nieistotnych. Nieliczni sięgają po ostrze satyry, czy choćby zdrową reakcję na pospolite chamstwo. Nawet wśród nas są już tacy, co nie godzą się na danie po mordzie. Nie wiem, zatem czy to nasi zmutowani, czy też podstawieni. Przecież nie o bójkę w knajpie chodzi, swoją drogą niech się tłuką, ani też o przemoc domową, tudzież sięganie po narzędzie bezsilności.

Należy, bowiem rozróżnić bezsilność naszych argumentów od oporu materii, który powoduje jej poczucie. Dziecku można dać klapsa, a nawet dorosłemu, na Ziemi nie winno być świętości źle pojętych. Nie znaczy to jednak, że nie ma napomnienia i kary za złe postępowanie, kłamstwa, manipulacje, wyszydzanie, czy też za każdy inny zły czyn. Tym bardziej, jeśli dotyczy to ludzi „dojrzałych”, mających bezpośredni wpływ na nasze i ogółu życie.

Bezsilność ponoć przeradza się w gniew, to jednak zbytnie uproszczenie. Reakcje są wymienne. Jeżeli zaślepia nas gniew, to bezsilność jest coraz większa i powoduje niemożność adekwatnej reakcji. Natomiast, gdy waga nam nie szwankuje, intencje słuszne i dobre, a cały system wartości za nami murem stoi, to gniew staje się motorem, napędem w czasie zagrożenia bezsilnością. Gdy nam ją wmówiono, daliśmy sobie wmówić.

Sięgnijmy do krótkiego epizodu, jakim była Polska Przedwojenna i nie tylko Marszałek Piłsudski. Złapał za gębę i ustawił ją twarzą do problemu, owszem nie był czysty, jak łza. Ale gdyby nie takie ruchy, to byłoby znacznie gorzej. Co prawda nie skończyło się najlepiej dzięki „niezawodnym” jak zwykle aliantom, jednak nie daliśmy się zjeść do końca, ani też strawić. Od wieków byliśmy łakomym, lecz niestrawnym kąskiem. Siedzimy w brzuch wschodniego misia dokarmianego nie tylko przez Germańców, nie dajemy się jednak. Wielu już zostało przyswojonych. My jednak, jeżeli nawet brzydko się wyodrębnimy z niedźwiadka, to długo go zad będzie bolał, a być może nigdy już nie znajdzie tak szerokiego siedziska.

Nie ma co się oszukiwać, jeżeli nie uwierzymy w naszą siłę, ba !, nie odzyskamy jej, a nawet nie odbudujemy, to nie ma szans na najmniejsze zwycięstwo. Gdy dalej będziemy ulegać poprawności, cackać się nie tylko z zewnętrznym, ale z tym, co karmi wrogą armię. A jest ich wielu wśród nas. Bardzo blisko, w zasięgu ręki karzącej. Choćby infamią i banicją bez powrotu.

Trudno się dziwić, że po spektakularnym „wyszczawieniu” się Stefana na żer nie tylko internautów i wydrylowaniu mu robaczywych mirabelek "z-iPodowano" nie tyle Jarosława Kaczyńskiego, a Polskę. Wszystkie inne wystąpienia były tak klasycznie bolszewickie, tak pełne propagandy i retoryki znanej sprzed lat. Dialektycznie bliskie językowi trybunów ludowych szkolonych przez Braci Moskali dawniej i jak widać obecnie. Tyle, że nie wiadomo, co bardziej w genach, a co owocem jest wszechobecności agentury w Polsce.

Nie trzeba, bowiem już chyba że sprawa arcytajna, jak Smoleńsk, jak Bronek na głuszce się udać, tylko tu na miejscu, do koloru i wyboru, mamy pod różnymi płaszczykami z markowymi metkami fundacji, szkolenia bieżące. Jak dawniej się szeptało przeciwko rządowi o bratniemu krajowi, to teraz co mądrzejsi, czy w kiosku Ruchu, czy też w dowolnym miejscu pełnym głosem krzyczą o zagrożeniu jakim jest powrót Kaczyzmu.

Światłogród jakoś umiarkowanie szydził z Pawlakowych polonezów i nieodłączonych gadżetów zamiast sikawki w ręku strażaka. Garnitury Millera, inne niż dawniej. Jaguar prawdziwego obrońcy ludu miast i wsi. Można by mnożyć przykłady, na szczęście w demotywatorach coraz bardziej króluje ukochana władza, a media szczwane też czują Zmierzch Bogów. I tu rola szczególna Internetu, prześmiewców zawodowych na pensji Resortu i nas, pozornie amatorów. Jednak z większym sercem i potencjałem wrodzonym. Tylko czas przestać się krygować i przejmować się Ciocią, Ciotami i wszelkim marginesem. To nie imieniny, ani Parada żadna. Co to przepięknie się uśmiechają i tak mile nam kadzą, że wielu dupkę wypina po takim smarze, jak nam serwują. Nie wiedząc, że może aplikacja bezbolesna, lecz konsekwencje bolesne i nieodwracalne.

Nie łudźmy się, że to normalni ludzie. To nawet nie bydlęta. Jedni to bezwzględni gracze, a inni to ich słudzy, Gotowi do jeszcze gorszych rzeczy. Gdyż ci pierwsi rączek nie plamią i w „analach” nie grzebią. Od tego mają sługusów wszelakiej maści, którzy gotowi nawet bratu gardło poderżnąć, byle awansować z niewolnika na nadzorcę.

A gdzieś w marzeniach widzą się w pierwszym rzędzie. Dlaczego sięgają po margines, a równocześnie po masy. Sprawa prosta jak złotówka od Krakowa do Poznania. Masy topnieją, budzą się ze snu konsumpcji, a rozdęci w statystykach dewianci im dodadzą jakieś marne punkciki, byle tylko przetrwała Stara Gwardia, a jej dzieci dalej rozdawały karty pod stołem. Również przybrane, pchają się przecież do adopcji.

No to co ? Jest się, z czego i kogo śmiać. Według mnie tak. Bo gdy Tusk i kompanija nie ma nic do powiedzenia o Polsce, a jedynie bronią poprzez atak żałosny ostatnich szańców, bo to już nie bastiony, a istnie „Wały Ziemne”, to czas już nie oglądać się na innych, tylko więcej z siebie wykrzesać. Ja wiem, że system, jaki nam tu ustanowili potrafił w Smoleńsku dokonać rzeczy niewyobrażalnych. Po to, by nikt nie czuł się bezpieczny. Każdemu z nas mogą odebrać życie lub ucznić z niego piekło. Na co zatem czekać, jak już po herbacie. Co mamy do stracenia oprócz Rzeczy Ostatniej jaką jest Polska ?

To jedyne, co posiadamy od wieków, od zarania.

I bez niej nas nie ma, ani też czasu przyszłego.

Przyglądając się i słuchając uważnie dzisiejszych wystąpień sejmowych, lęków Tuska, paradnych żartów towarzysza Millera, kolejnej porcji rzygowiń Kmiota i tragifarsy Dorna Ludwika połączonej ze zdradą w czystej formie miałem mieszane uczucia. Czy aż tak źle, czy też tak dobrze, że mamy ich na widelcu, a łój się sam rozgrzewa na niezawodnej cygańskiej patelni. I myślę, że pokazali kolejne oblicze strachu oraz mieli przedwczesny wytrysk swoich knowań. Jak na dłoni ujawnił się nowy układ. Tym łatwiej będzie go rozbroić, obawiam się jednak, że to tylko część większej układanki, a prawdziwego planu, ani Bronek, ani Donek nie znają. Do zdrajców tym bardziej Mocodawca ich nie ma zaufania.

Najciekawsze jednak było wystąpienie tego co ze wsi polskiej do Moskwy piechotą chadza. Nowego Prezia PSL-u. Rozdął to swoje ego pseudo-chłopa, jak nie przymierzając krowa brzuch po ochwacie. A z pyska jedzie, jak z Kancelarii Bronisława, aż do Moskwy, ruskimi, bynajmniej nie pierogami. A co myślicie ?, że po „zagazowaniu” Pawlaka nie ma continuum. Jeszcze wyjdzie Łubianka z butów. Na razie centrować chce wszystkich wokół Rezydenta i z CEBIT-u właśnie powrócił. Gdzie największym cudakiem IT było stoisko ZUS-u. Nie wiem co tam oferowali oprócz ulotek, może jakieś emerytalne technologie.