Prezydęt gratuluje Budyniowi78

Świeżo upieczonemu doktorowi Budyniowi78 postanowił złożyć gratulacje inny nie mniej świeżo upieczony doktor ale honoris causa, czyli sam pan prezydęt.
Udał się w tym celu do Redakcji Niepoprawni.pl. Na honorowym miejscu leżała Księga Gratulacyjna. Pan prezydęt zbliżył się do niej i skupiony zagłębił w czytaniu gratulacji. Jego asysta dyskretnie stała z tyłu. W końcu ujął pióro w wypielęgnowane palce.
- „Szanowny doktoże Bódyniu !” – z dumą przyglądał się swoim literkom i już miał kontynuować gdy jeden z towarzyszących mu doradców zbliżył się do niego i dyskretnie zaczął szeptać coś do ucha. Pan prezydęt lekko się zmieszał, odłożył pióro na bok i zerkając na boki czy ktoś nie widzi, wyrwał kartkę z księgi, zmiął i włożył do kieszeni po czym znów ujął pióro i zaczął pisać :
- Szanowny doktorze Budyniu ! Z radością witam pana w gronie doktorów w nadzieji, że... – tu znów przerwał mu doradca, wpatrujący się w prezydęcką rękę i znów zaczął coś szeptać do ucha. Prezydęt znów rozejrzał się na boki i drżącą ręką zaczął wydzierać kartkę, a na czoło wystąpiły mu drobne kropelki potu. Zmiął ją i wsunął do butonierki, rozpaczliwym wzrokiem wodząc po swej świcie.
Całemu wydarzeniu przypatrywał się starszy portier, pewnie nie załapał się wcześniej na emeryturę i dobry los pozwolił mu popracować do wieku emerytalnego na tej skromnej posadzie. Dyskretnie kiwnął palcem na stojącego na końcu asysty bodygarda po czym zaczął szperać gorączkowo w szufladzie swego biurka. Wreszcie znalazł, podał mu to coś kładąc jednocześnie palec na ustach. Była to wydrukowana kartka A-4, bodygard rzucił okiem na jej tekst, puścił perskie oczko portierowi i powrócił do grupy otaczającej pana prezydęta, który w międzyczasie obracając w palcach pióro myślał nad treścią kolejnego wpisu do Księgi Gratulacyjnej.
Kartka portiera, wędrując w tym czasie z rąk do rąk trafiła wreszcie do prezydęta. Lekko zaskoczony wziął ją, obejrzał ze wszystkich stron i promienny uśmiech zagościł na jego twarzy. Zadowolony zawołał „Ho ho !”, wsunął kartkę do księgi i złożył zamaszysty podpis pod elegancko wydrukowaną na niej dedykacją :
„ Doktorowi Budyniowi serdeczne gratulacje z okazji obrony pracy doktorskiej składa prezydęt.”.
Prezydęt potoczył zwycięskim wzrokiem po swej asyście, przyjął gratulacje od najbliższych doradców i dziarskim krokiem ruszył do wyjścia.

Sadowiąc się wygodnie w limuzynie, prezydęt sięgnął do kieszeni marynarki po chustkę by otrzeć wreszcie spocone czoło. Gdy ją wyjmował, z kieszeni wysunęło zaczepione o chusteczkę... pióro, którym dopiero co podpisywał gratulacje.
- Ładne ! – mruknął i dyskretnie wsunął je między siedzenie i oparcie. – Dobrze, że to tylko pióro. Z kieliszkiem byłoby gorzej...