Katechezy Jana Pawła II cz I.

Postanowiłam jakoś uczcić to, że została ogłoszona beatyfikacja Jana Pawła II. Uznałam, że najlepszą formą będzie przybliżenie jego nauki. Postaram się w kolejne niedziele przypominać słowa Ojca Świętego o psalmach i pieśniach. Kochamy naszego Papieża, ale mało znamy jego słowa. Świetną pomocą w poznawaniu nauki Jana Pawła II jest internetowy brewiarz - http://www.brewiarz.katolik.pl/.
Zachęcam do praktykowania modlitwy brewiarzowej.
Twórcy tej strony internetowej piszą tak:

„Serwis Internetowej Liturgii Godzin powstał z myślą o osobach, które pragną modlić się Liturgią Godzin, zwaną popularnie brewiarzem. Niektórzy zetknęli się już z tą formą modlitwy. Wymaga ona pewnej wprawy, dlatego łatwo się nią zniechęcić. Warto jednak poświęcić odrobinę wysiłku, by pojąć zasady, na której się opiera i w ten sposób odkryć jej piękno. Z serwisu ILG skorzystają także ci, którzy nigdy jeszcze nie słyszeli o modlitwie brewiarzowej.
Na stronach serwisu znajdziesz przygotowane na konkretny dzień teksty - nie musisz ich szukać w brewiarzu, posługując się wieloma różnokolorowymi zakładkami. Zawsze masz pewność, że teksty, którymi się modlisz, zostały odpowiednio dobrane. Możesz więc bez obaw aktywnie włączyć się w tę wspaniałą modlitwę całego Kościoła.
Jeżeli po raz pierwszy masz kontakt z Liturgią Godzin - z myślą o Tobie został przygotowany system Pomocy. Oprócz niego zamieszczone zostało także Ogólne Wprowadzenie do Liturgii Godzin.”

Na stronach internetowego brewiarza można znaleźć dodatkowo wiele ciekawych wiadomości. W Czytelni znajdziemy linki do ciekawych tekstów dotyczących liturgii oraz ważnych wydarzeń z życia Kościoła (m.in. kanonizacji) oraz dorocznych obchodów (np. Światowego Dnia Modlitw o Powołania). Jest ona podzielona na działy:
- Wokół Liturgii Godzin
- Obchody liturgiczne
- Rocznice i wydarzenia
- Święci i błogosławieni

Gdy wykupi się wersje Premium można znaleźć na tej stronie dodatkowe „skarby” takie jak melodie do pieśni i psalmów, także właśnie to co mnie zainteresowało i co chcę w ciągu najbliższych niedziel opisywać, czyli katechezy Jana Pawła II na temat psalmów i pieśni.

Zmawiając dzisiaj Jutrznię znajdziemy:

Psalm 150

Chwalcie Boga waszą duszą i ciałem waszym (Hezychiusz)
Chwalcie Boga w Jego świątyni, *
chwalcie na ogromnym Jego nieboskłonie.
Chwalcie Go za potężne Jego dzieła, *
chwalcie za niezmierzoną wielkość Jego.
Chwalcie Go dźwiękiem rogu, *
chwalcie na harfie i cytrze.
Chwalcie Go bębnem i tańcem, *
chwalcie na strunach i flecie.
Chwalcie Go na dźwięcznych cymbałach, †
chwalcie na cymbałach brzęczących. *
Wszystko, co żyje, niech chwali Pana!

Podczas Audiencji generalnej 26 lutego 2003 r. tak o nim mówił Jan Paweł II. (fragmenty)

„Tekst ten znamionuje zadziwiająca prostota i przejrzystość. Musimy jedynie przyjąć gorące wezwanie, by sławić Pana: "Chwalcie Boga (...). Chwalcie Go (...) Chwalcie Go". Na początku przedstawione są dwa zasadnicze aspekty misterium Boga. Jest On niewątpliwie transcendentny, tajemniczy, niedosiężny - Jego królewskim mieszkaniem jest niebieska "świątynia", "ogromny Jego nieboskłon", przypominający niedostępną dla człowieka twierdzę. A jednak jest On blisko nas - jest obecny w "świątyni" na Syjonie oraz uczestniczy w historii poprzez "potężne swe dzieła", które objawiają "Jego niezmierzoną wielkość" (por. ww. 1-2) i pozwalają jej doświadczyć.

Tak więc pomiędzy niebem a ziemią nawiązuje się swego rodzaju wymiana, dzięki której działania Boże spotykają się z pochwalną pieśnią wiernych. Liturgia jednoczy ze sobą dwa sanktuaria - ziemską świątynię oraz nieskończone niebo, Boga i człowieka, czas i wieczność.
Podczas modlitwy w pewien sposób wznosimy się ku Bożemu światłu, a jednocześnie odczuwamy, że Bóg pochyla się ku nam, akceptując nasze ograniczenia, by nas słuchać i do nas mówić, spotykać nas i zbawiać. Psalmista zachęca nas, abyśmy nasze modlitwy łączyli z grą na instrumentach wchodzących w skład orkiestry świątyni jerozolimskiej, takie jak róg, harfa, cytra, bęben, flet i cymbały.(…)
Trzeba zatem odkryć i stale przeżywać piękno modlitwy oraz liturgii. Należy modlić się do Boga nie tylko wypowiadając poprawne formuły teologiczne, ale również w sposób piękny i godny.
W związku z tym wspólnota chrześcijańska powinna zrobić rachunek sumienia i postarać się, aby w coraz większym stopniu powracało do liturgii piękno muzyki i śpiewu. Należy usunąć z kultu niekonsekwencje stylu, przestarzałe formy wyrazu, niedbałą muzykę i teksty, które nie odpowiadają wielkości sprawowanego aktu.(…)
Na zakończenie psalmista zaprasza do oddawania chwały "wszystko, co żyje" (por. Ps 150, 6), a dosłownie "każde tchnienie", "każdy oddech" - co w języku hebrajskim oznacza "każde stworzenie, które oddycha", a zwłaszcza "każdego człowieka żywego" (por. Pwt 20, 16; Joz 10, 40; 11, 11. 14). Tak więc przede wszystkim oddaje chwałę Bogu człowiek swoim głosem i sercem. A wraz z nim wszystkie żywe istoty, wszystkie stworzenia, w których jest tchnienie życia (por. Rdz 7, 22), wezwane są, aby zaniosły swój hymn dziękczynienia do Stwórcy za dar istnienia.
Św. Franciszek odpowie na to powszechne wezwanie swoją sławną "Pieśnią słoneczną”(…)
Św. Augustyn w swych Objaśnieniach Psalmów interpretuje instrumenty muzyczne jako symbole świętych, oddających chwałę Bogu: "Wy, święci, jesteście trąbą, harfą, cytrą, bębenkiem, chórem, strunami, i organami, i cymbałem radości mile dźwięczącym, ponieważ współdźwięczącym. Wy jesteście tym wszystkim. Nie ma tu nic marnego, nic przemijającego, niechaj na myśl nie przychodzi nic żartobliwego. A ponieważ rozumowanie według ciała jest śmiercią: «Wszelki duch niechaj chwali Pana»" (Objaśnienia Psalmów [Ps 124-150], ATK, Warszawa 1986, s. 404).
Tak więc najwspanialszą muzyką jest ta, która płynie z naszych serc. Tę właśnie harmonię Bóg pragnie słyszeć w naszej liturgii.”

Warto wsłuchać się w słowa Ojca Świętego. Jego nauki są nadal aktualne. Zacznijmy się kierować jego myślą, a świat wokół nas na pewno stanie się lepszy.