Żenująca decyzja Rektora UAM w Poznaniu

JM Rektor Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu prof. dr hab. Bronisław Marciniak podjął w tych dniach decyzję żenującą. Odmówił Akademickiemu Klubowi Obywatelskiemu im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego (AKO) wynajęcia na dwie godziny sali w Collegium Iuridicum Novum.

W sali tej miało odbyć się uroczyste wręczenie Medalu Przemysła II, przyznanego przez Klub osobie powszechnie znanej i szanowanej nie tylko w Polsce, dr med. Wandzie Półtawskiej.

Rzeczniczka prasowa Pana Rektora w krótkim wystąpieniu w lokalnej telewizji kablowej WTK oznajmiła, że powodem takiej decyzji była obawa o upolitycznienie uroczystości przez organizatorów. Jakże najdelikatniej mówiąc, bezsensowne przypuszczenie i wyobraźnia!

JM Rektor zapewne nie uznał za potrzebne i nie zapoznał się z programem spotkania z Panią dr Wandą Półtawską. W programie tym trudno bowiem doszukać się elementów uzasadniających podejrzenie wystąpień politycznie nieprawomyślnych, narażających na szwank wizerunek poznańskiego Uniwersytetu u obecnych władz.

Wedle informacji podanej do wiadomości publicznej przez przewodniczącego AKO prof. Stanisława Mikołajczaka, oprócz samego aktu wręczenia Medalu przewiduje się krótki, półgodzinny koncert słowno-muzyczny z udziałem aktorów (i równocześnie członków Kapituły): Haliny Łabonarskiej i Jerzego Zelnika oraz trzech solistów Teatru Wielkiego w Poznaniu. W planie jest też krótkie kolędowanie.

Jak można skomentować to, co się stało? Decyzją swoją JM Rektor UAM profesor Bronisław Marciniak szturmem wpisał się do grona niechlubnych rektorów polskich uczelni, którzy w ostatnim czasie zadziwiali opinię publiczną. Jedni szykanowali swoich profesorów za to, że ośmielili się w zakresie własnych specjalności naukowych prowadzić badania lub dociekania związane z próbą wyjaśnienia przyczyn katastrofy smoleńskiej. Profesorowi Marciniakowi prawdopodobnie wystarczyło znacznie mniej - tylko to, że w nazwie poznańskiego Klubu Akademickiego widnieje nazwisko Prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Już to jest przecież niebezpieczne i trefne. Czyżby wystarczało, by torpedować szlachetne zamiary członków AKO – głównie profesorów Uniwersytetu i innych uczelni poznańskich? Można zapytać: czego obawiał się JM Rektor prof. Marciniak, czym naprawdę się kierował? Czy osoba Pani dr Wandy Półtawskiej może budzić kontrowersje wykluczające Jej publiczną obecność w salach Uniwersytetu?!

Czym różni się decyzja Rektora UAM od decyzji radnych miasta Bydgoszczy, którzy postanowili równie niechlubnie zmienić własne postanowienie o nadaniu nowemu mostowi imienia Lecha Kaczyńskiego na most uniwersytecki? Wiele podobieństw. Czy to chęć przypodobania się władzom, obawa przed napiętnowaniem za tolerowanie działalności AKO w macierzystej uczelni, czy jakieś inne, wręcz abstrakcyjne powody? A może i obawa przed niemiłymi konsekwencjami dla Uczelni?

Jest jeszcze inna możliwość, skoro wynajęcia sali odmówił także JM Rektor Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. To po prostu realizacja odgórnych wytycznych przekazanych przez odpowiednie „czynniki” sternikom polskiego życia uniwersyteckiego. O tempora, o mores!

Jestem absolwentem poznańskiego Uniwersytetu z lat zamierzchłych. Nigdy nie sądziłem, że będę musiał tego wstydzić się. Pocieszam się, że to nie moja wina.

Pamiętam transmitowane w telewizji uroczyste spotkanie noworoczne w Auli UAM sprzed kilku lat. Pan Rektor prof. Marciniak zaskarbił sobie wtedy aplauz wielu, kiedy na koniec spotkania na estradzie Auli niespodziewanie zasiadł do fortepianu, zaintonował i z całą salą śpiewał kolędę „Bóg się rodzi”. Czy w tym roku z czystym sumieniem zdobędzie się na podobny gest?