Ataki na białą księgę

Biała księga opracowana przez Zespół Parlamentarny ds. katastrofy smoleńskiej to pozbawione komentarzy kompendium bezsprzecznych faktów, całkowicie lub częściowo celowo pominiętych w raporcie MAK.

Dziwi więc stanowisko niektórych polskich polityków i komentatorów z pułkownikiem Klichem na czele, twierdzących, że to tekst polityczny, a nie merytoryczny, wyrwany z kontekstu wszystkich zdarzeń związanych z tragedią smoleńską.

Tak mogą twierdzić tylko zwolennicy antynarodowego i antypaństwowego kłamstwa w życiu publicznym. Jest wręcz odwrotnie, tekst ten niczego nie wyrywa, a w istotny sposób porządkuje, uzupełnia lub koryguje to, co do tej pory wiedzieliśmy lub podawano nam do wierzenia w tak bolesnej sprawie.

Zarzuty stawiane autorom białej księgi są w gruncie rzeczy obroną raportu MAK, do którego polskie władze zgłosiły około 190 krytycznych uwag, całkowicie pominiętych przez autorów rosyjskich.

Czy tędy ma prowadzić droga docierania do prawdy?